Συγγραφείς: Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης (MD, ORL, DDS, PhD) και Αικατερίνη Γκέλη (MD, Radiologist)
Οι εμβοές των αυτιών είναι η αντίληψη ήχου απουσία ακουστικού ερεθίσματος και είναι μια συχνή αιτία επίσκεψης σε ωτορινολαρυγγολόγο. Οι εμβοές μπορεί να είναι οξείες ή χρόνιες, ανάλογα με την υποκείμενη παθοφυσιολογία. Έχει υπολογιστεί ότι περίπου το 75% των ενηλίκων έχουν εμπειρία τουλάχιστον ένα επεισοδείου με οξείες ή χρόνιες εμβοές[1].
Είναι σημαντικό να διαγνωστεί η ακριβής αιτιολογία των εμβοών, διότι έτσι μπορεί να αποφασιστεί η εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας. Βασική διαγνωστική σκέψη είναι η διάκριση του τύπου των εμβοών, οι οποίες βασικά μπορεί να διακριθούν στις σφύζουσες και τις μη σφύζουσες εμβοές. Η πιο συνηθισμένη μορφή εμβοών είναι η μη σφύζουσες, που παρατηρούνται συνήθως σε άτομα που πάσχουν από πρεσβυακοΐα (ηλικιωμένα άτομα), άτομα που έχουν εκτεθεί σε δυνατούς παρατεταμένους θορύβους, άτομα που έχουν χρησιμοποιήσει ωτοτοξικά φάρμακα ή εχουν πάθει αιφνίδια βαρηκοΐα και άτομα που πάσχουν από ωτοσκλήρυνση[2].
Δεδομένου ότι οι μη σφύζουσες εμβοές είναι πολύ πιο συχνές από τις σφύζουσες εμβοές, η διάγνωση και η θεραπεία των σφυζουσών εμβοών μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για τους ωτορινολαρυγγολόγους.
Σφύζουσες εμβοές
Οι σφύζουσες εμβοές μπορεί να μην είναι τόσο συνηθισμένες όσο οι μη σφήζουσες, αλλά υπάρχουν ασθενείς που πάσχουν από αυτές και πρέπει να αναζητείται η αιτιολογία τους.
Οι σφύζουσες εμβοές ακούγονται από τον πάσχοντα ως κανονικός ρυθμικός θόρυβος. Μπορεί να εμφανιστούν ταυτόχρονα με τον καρδιακό παλμό (σύγχρονες) ή σε διαφορετικό διάστημα (μη σύγχρονες). Οι σύγχρονες σφύζουσες εμβοές μπορεί να προκληθούν από μια σειρά διαφορετικών αιτίων, όπως ακανόνιστα αιμοφόρα αγγεία, υψηλή αρτηριακή πίεση, αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση, αναιμία και αθηρωματοσκλήρυνση.
Τα αγγειακά αίτια των σφυζουσών εμβοών μπορεί να είναι συστηματικά, για παράδειγμα η αναιμία, ή λόγω αγγειακών ανωμαλιών ή παθολογίας, για παράδειγμα αρτηριοφλεβικής δυσπλασίας ή συριγγίου.
Τα μη αγγειακά αίτια των σφυζουσών εμβοών περιλαμβάνουν τα παραγαγγλιώματα, ενδοκρανιακή υπέρταση, οστική παθολογία και σωματικά αίτια. Η παθολογία του μέσου ωτός, όπως το παραγαγγλίωμα, μπορεί επίσης να προκαλέσει σύγχρονες σφύζουσες εμβοές. Οι μη σύγχρονες σφύζουσες εμβοές μπορεί να προκληθούν από υπερώιο μυόκλωνο. Εάν εντοπιστούν αυτές οι καταστάσεις, μπορούν στη συνέχεια να αντιμετωπιστούν, κάτι που θα πρέπει επίσης να βελτιώσει τις εμβοές[3].
Διάκριση των σφυζουσών εμβοών σε αγγειακής και μη αγγειακής αιτιολογίας
Εφόσον ο ωτορινολαρυγγολόγος επιβεβαιώσει ότι οι εμβοές είναι σφύζουσες μπορεί να τις κατατάξει σε εμβοές αγγειακής και μη αγγειακής αιτιολογίας.
Οι σφύζουσες εμβοές αγγειακής αιτιολογίας μπορεί να διακριθούν στις προερχόμενες από αρτηριακά και φλεβικά αίτια. Η διάκριση αυτή μπορεί να γίνει με την προσεκτική λήψη ιστορικού από τον ασθενή, την λεπτομερή κλινική και εργαστηριακή εξέταση (ακοομέτρηση, τυμπανομετρία, εξέταση ακουστικών αντανακλαστικών) και τελικά με κατάλληλο ακτινοδιαγνωστικό έλεγχο. Λαμβάνοντας υπόψη την ευρεία διαφορική διάγνωση των σφυζουσών εμβοών, η βέλτιστη διαγνωστική απεικονιστική στρατηγική εξαρτάται από την αρχική κλινική αξιολόγηση. Τόσο η αξονική τομογραφία, όσο και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να είναι χρήσιμες και γενικά, αυτές οι μέθοδοι είναι συμπληρωματικές[4].
Η νευροαπεικόνιση δεν αποτελεί μέρος της τυπικής έρευνας ενός ασθενούς που πάσχει από σφύζουσες εμβοές, εκτός εάν οι εμβοές είναι ασύμμετρες ή μονόπλευρες, σχετίζονται με εστιακές νευρολογικές ανωμαλίες ή σχετίζονται με ασύμμετρη απώλεια ακοής[5].
Εν πάση περιπτώσει για την αξιολόγηση μιας πιθανής μάζας μαλακών ιστών ή ενδοκρανιακής παθολογίας, συνιστάται αρχική αξιολόγηση με μαγνητική τομογραφία (MRI) και MR αγγειογραφία (MRA) με αναφερόμενη υψηλή διαγνωστική ακρίβεια[6].
Για την αξιολόγηση της οστικής παθολογίας του κροταφικού οστού, αρκεί ένα περιορισμένο εύρος σάρωσης αξονικής τομογραφίας σε λεπτές τομές (υποχιλιοστομετρική).
Για την αξιολόγηση της αγγειακής παθολογίας μπορεί να πραγματοποιηθεί πολυ-ανιχνευτής CTA ή CT φλεβογραφία (CTV) [Multi-detector CTA or CT venography (CTV)] της περιοχής της κεφαλής και του τραχήλου[7].
Πόσο σοβαρό πρόβλημα μπορεί να θεωρηθούν οι σφύζουσες εμβοές;
Ενώ υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν σφύζουσες εμβοές, εν τούτοις μόνον λίγες είναι αυτές που υποκρύπτουν σημαντικούς κινδύνους, όπως η πρόκληση ενδοκρανιακής αιμορραγίας, εγκεφαλικού επεισοδίου ή τύφλωσης. Γιαυτό είναι απαραίτητο να τίθεται έγκαιρα η διάγνωση από εξειδικευμένο ωτορινολαρυγγολόγο υψηλής εμπειρίας. Πολλοί ασθενείς με σφύζουσες εμβοές συνήθως πάσχουν από μια δομική αιτία που μπορεί να είναι δυνατή η διόρθωση της και η ανακούφιση των συμπτωμάτων που προκαλεί[8].
Σε τι διαφέρουν οι σφύζουσες από τις μη σφύζουσες εμβοές;
Οι σφύζουσες εμβοές γίνονται αντιληπτές από το άτομο που πάσχει ως ένας ρυθμικός ήχος που συνήθως συγχρονίζεται με τον καρδιακό παλμό. Συνήθως περιγράφεται ως ένας τύπος θορύβου που ακούγεται όπως ακούγεται ο κτύπος της καρδιάς του εμβρύου (με ποιότητα crescendo-decrescendo). Οι μη σφύζουσες εμβοές συνεχούς τόνου είναι αρκετά ξεχωριστές και συνήθως δεν είναι αγγειακές και συνοδεύονται συνήθως από βαρηκοΐα[9].
Ποια είναι η πιο συνηθισμένη οργανική αιτία των σφυζουσών εμβοών;
Η στένωση του φλεβικού κόλπου στον εγκέφαλο είναι η πιο συνηθισμένη οργανική αιτία σφυζουσών εμβοών. Το αρτηριοφλεβικό συρίγγιο της σκληράς μήνιγγος είναι η πιο δυνητικά επικίνδυνη αιτία των σφυζουσών εμβοών. Η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων γίνεται από νευροχειρουργό[10].
Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστεί από ωτορινολαρυγγολόγο το άτομο με σφύζουσες εμβοές;
Οι σφύζουσες εμβοές μπορεί να είναι σύμπτωμα ενός επικίνδυνου προβλήματος στα αιμοφόρα αγγεία της κεφαλής και του τραχήλου, αλλά όχι πάντοτε. Μερικές φορές, οι σφύζουσες εμβοές μπορεί να σηματοδοτούν, ότι επίκειται η εκδήλωση ενός σοβαρότερου προβλήματος υγείας, όπως ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή τύφλωση. Επομένως, οι σφύζουσες εμβοές θα πρέπει να παρακινήσουν το πάσχον άτομο να επισκεφτεί έναν ωτορινολαρυγγολόγο, ο οποίος θα κάνει προσεκτική κλινική και εργαστηριακή διαγνωστική έρευνα, ώστε να αποκλείσει τα αίτια των σφυζουσών εμβοών που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία ή τη ζωή του ασθενούς. Οι σφύζουσες εμβοές μπορούν επίσης να επηρεάσουν σημαντικά την ψυχική διάθεση του πάσχοντος ατόμου, το οποίο μπορεί να εκδηλώσει έντονο άγχος κατάθλιψη και διαταραχές του ύπνου[11].
Είναι οι σφύζουσες εμβοές επείγουσα κατάσταση;
Αυτό εξαρτάται από το τι προκαλεί τις σφύζουσες εμβοές. Ορισμένες αιτίες πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως, αλλά οι περισσότερες όχι. Η κατανόηση του τι προκαλεί τις σφύζουσες εμβοές είναι το κλειδί για τον προσδιορισμό της καλύτερης πορείας της αντιμετώπισής τους.
Τι μπορεί να συμβεί εάν οι σφύζουσες εμβοές δεν αντιμετωπιστούν;
Αυτό εξαρτάται από το τι προκαλεί τις σφύζουσες εμβοές. Εάν οι σφύζουσες εμβοές προκαλούνται από ένα επικίνδυνο πρόβλημα με τα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι ή στον τράχηλο και δεν αντιμετωπίζονται, μπορεί να προκληθεί τύφλωση ή εγκεφαλικό επεισόδιο (προκαλώντας προβλήματα με το περπάτημα, την ομιλία ή τον θάνατο). Ο ωτορινολαρυγγολόγος μπορεί να βοηθήσει το πάσχον άτομο να κατανοήσει την επικινδυνότητα των σφυζουσών εμβοών και να βοηθήσει να αποφασίσει το πάσχον άτομο, αν θα προχωρήσει στη θεραπεία που θα του προτείνει.
Μπορεί οι σφύζουσες εμβοές να οφείλονται σε κρίσεις άγχους ή σε κατάθλιψη;
Έχει υπολογιστεί ότι το 70% των ασθενών θα έχουν μια αναγνωρίσιμη αιτία των σφυζουσών εμβοών, η οποία θα κατευθύνει τη διαχείριση του κάθε ασθενούς. Υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ της κατάστασης της ψυχικής υγείας και των σφιζουσών εμβοών, αλλά δεν είναι ξεκαθαρισμένο αν το άγχος προκαλεί αυτή την κατάσταση. Έχει βρεθεί ότι, μεταξύ 21,4 ± 0,69 εκατομμυρίων ενηλίκων που έπασχαν από εμβοές, το 26,1% ανέφερε προβλήματα με άγχος τους προηγούμενους 12 μήνες, ενώ μόνο το 9,2% όσων δεν είχαν εμβοές ανέφεραν πρόβλημα άγχους. Ομοίως, το 25,6% των ερωτηθέντων με εμβοές ανέφεραν προβλήματα κατάθλιψης, ενώ μόνο το 9,1% αυτών που δεν είχαν εμβοές ανέφεραν συμπτώματα κατάθλιψης[12].
Το συναισθηματικό στρες συνδέεται συχνά με ωτολογικά συμπτώματα όπως οι μη σφύζουσες εμβοές και η ζάλη. Το άγχος μπορεί να συμβάλει στην έναρξη ή στην επιδείνωση των σφυζουσών και των νη σφυζουσών εμβοών. Σε μια μελέτη του 2018 βρέθηκε ότι από τους 180 ασθενείς που έπασχαν από εμβοές , οι 117 (65%) είχαν συμπτώματα στρες, οι 52 από τους 117 (44%) ήταν στη φάση της αντίστασης και οι 23 από τους 117 (20%) στη φάση της εξάντλησης, οι υπόλοιποι ήταν στη φάση συναγερμού[13].
Παρά τούτο το στρες διαφέρει από το άγχος και δεν σημαίνει η παρουσία του την ύπαρξη αγχώδους διαταραχής. Όμως, το άγχος προκαλεί συμπτώματα που μπορούν να αυξήσουν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση. Επίσης, οι σφύζουσες εμβοές μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα που σχετίζονται με τον καρδιακό ρυθμό. Συνεπώς ένας μεγαλύτερος καρδιακός ρυθμός θα μεγιστοποιήσει τα συμπτώματα ενός ατόμου με σφύζουσες εμβοές. Ωστόσο υπάρχει σχέση μεταξύ του άγχους και της υπέρτασης, αλλά και μεταξύ της αυξημένης αρτηριακής πίεσης, που μπορεί να προκαλέσει σφύζουσες εμβοές[14]. Οι σφύζουσες εμβοές σε ένα άτομο με αυξημένη αρτηριακή πίεση οφείλονται στο γεγονός ότι η ροή του αίματος μέσω των καρωτίδων είναι πιο πιθανό να είναι στροβιλώδης και να προκαλεί έναν σφύζοντα ήχο.
Τι άλλο μπορεί να προκαλέσει σφύζουσες εμβοές;
Αθηρωματοσκλήρυνση: Η συσσώρευση αθηρωματικής πλάκας στα τοιχώματα των αρτηριών στενεύει τον αυλό τους και περιορίζει τη ροή του αίματος στο σώμα, συμπεριλαμβανομένων των αυτιών, του λαιμού ή του κεφαλιού. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει έναν ακουστό χαρακτηριστικό ρυθμικό ήχο των σφυζουσών εμβοών στο ένα ή και στα δύο αυτιά. Καθώς οι σφύζουσες εμβοές μπορεί να είναι η μοναδική εκδήλωση σοβαρής στένωσης της καρωτίδας, συνιστάται άμεση έγχρωμη υπερηχογραφική μελέτη Doppler σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου αθηρωματικής νόσου και σε ηλικιωμένα άτομα[15].
Διαταραχές και δυσπλασίες αιμοφόρων αγγείων: Οι σφύζουσες εμβοές συχνά προκαλούνται από διαταραχές ή δυσπλασίες στα αιμοφόρα αγγεία και τις αρτηρίες, ειδικά εκείνες που γειτνιάζουν με τα αυτιά. Αυτές οι ανωμαλίες ή διαταραχές – συμπεριλαμβανομένων των ανευρυσμάτων και των αρτηριοφλεβικών δυσπλασιών – μπορεί να προκαλέσουν αλλαγή στη ροή του αίματος μέσω των προσβεβλημένων αιμοφόρων αγγείων[16].
Οι φλεβικές παραλλαγές και οι παθολογικές ανωμαλίες είναι οι πιο συχνές αιτίες των σφυζουσών εμβοών. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν αίτια αναταράξεων εντός των φυσιολογικά εντοπιζόμενων φλεβών και κόλπων και ασυνήθιστα διευρυμένες ή μη φυσιολογικά τοποθετημένες φλέβες σε στενή μεταδοτική γειτνίαση με την αγώγιμη ακουστική οδό. Τέτοιες διαταραχές περιλαμβάνουν παθολογικές ανωμαλίες του πλάγιου κόλπου (εγκάρσια στένωση κόλπων και ανωμαλίες του τοιχώματος του σιγμοειδούς κόλπου), ανωμαλίες και παραλλαγές των εκφυομένων φλεβών και ανωμαλίες του σφαγιτιδικού βολβού και της σφαγίτιδας φλέβας. Παρά το γεγονός ότι είναι οι πιο συνηθισμένες αιτίες για τις σφύζουσες εμβοές, οι φλεβικές παραλλαγές και οι παθολογικές ανωμαλίες, συχνά παραβλέπονται στην αντιμετώπιση των σφυζουσών εμβοών. Τέτοιες παραλείψεις μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστερημένη φροντίδα του ασθενούς και παρατεταμένη δυσφορία του [17].
Ανωμαλίες του εσωτερικού αυτιού: Ο άνω ημικύκλιος σωλήνας είναι ο ένας από τους τρεις ημικύκλιους σωλήνες της αιθουσαίας συσκευής του εσωτερικού αυτιού. Οι ασθενείς με σύνδρομο ρωγμής του άνω ημικύκλιου σωλήνα, μια κατάσταση κατά την οποία μέρος του κροταφικού οστού που επικαλύπτει τον άνω ημικύκλιο σωλήνα είναι ασυνήθιστα λεπτό ή λείπει, συχνά αποτελεί αιτία πρόκλησης σφυζουσών εμβοών[18].
Η αραίωση ή η έλλειψη οστού που υπερκαλύπτει τις κύριες αρτηρίες και τις φλέβες που γειτνιάζουν με το αυτί μπορεί επίσης να οδηγήσει έναν ασθενή να ακούσει τον καρδιακό του παλμό.
Υψηλή αρτηριακή πίεση του αίματος: Όταν η αρτηριακή πίεση είναι υψηλή, η ροή του αίματος μέσω της καρωτίδας είναι πιο πιθανό να είναι στροβιλώδης προκαλώντας έναν παλλόμενο ήχο[19].
Όγκοι Κεφαλής και Τραχήλου:Τα παραγαγγλιώματα είναι καλοήθεις όγκοι της κεφαλής και του τραχήλου. Αυτοί οι όγκοι είναι πιο συνηθισμένοι σε τμήμα της σφαγίτιδας φλέβας, η οποία πορεύεται από το μέσο αυτί. Τα παραγαγγλιώματα μπορεί να αναπτυχθούν στο μέσο αυτί και στον εγκέφαλο.
Όταν αυτοί οι όγκοι πιέζουν τα αιμοφόρα αγγεία στο κεφάλι ή τον τράχηλο, μπορεί να προκαλέσουν σφύζουσες εμβοές και άλλα συμπτώματα. Τα παραγαγγλιώματα είναι ιδιαίτερα αγγειβριθή και μπορούν επίσης να προκαλέσουν σφύζουσες εμβοές απλώς και μόνο όταν βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από το αυτί[20].
Ιδιοπαθής Ενδοκρανιακή Υπέρταση: Η Ιδιοπαθής Ενδοκρανιακή Υπέρταση είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την αυξημένη πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού γύρω από τον εγκέφαλο. Αυτή η αυξημένη πίεση εμφανίζεται με συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, διπλή όραση, πόνο πίσω από το μάτι και σφύζουσες ή μη σφύζουσες εμβοές[21].
Ανωμαλίες του τοιχώματος του σιγμοειδούς κόλπου του εγκεφάλου: Ο σιγμοειδής κόλπος είναι μια μεγάλη φλέβα που βρίσκεται μέσα στο οστό πίσω από το αυτί, το οποίο είναι γνωστό ως μαστοειδές οστό. Σπανίως ο σιγμοειδής κόλπος μπορεί να εμφανίσει εκκολπώματα ή ρωγμή.
Το εκκολπώματα του σιγμοειδούς κόλπου αναφέρεται στον σχηματισμό μικρών θηκών (εκκολπωμάτων) που προεξέχουν μέσω του τοιχώματος του σιγμοειδούς κόλπου στο μαστοειδές οστό πίσω από το αυτί. Ως ρωγμή αναφέρεται η απουσία μέρους του οστού που περιβάλλει το σιγμοειδές κόλπο στο μαστοειδές.
Αυτές οι ανωμαλίες προκαλούν αλλαγές πίεσης, ροής αίματος και θορύβου εντός του σιγμοειδούς κόλπου, με αποτέλεσμα παλμικές εμβοές[22].
Αναιμία: Tα άτομα με αναιμία μπορεί να εκδηλώσουν μη σφύζουσες ή σφύζουσες εμβοές. Η θεραπευτική στρατηγική και η πρόγνωση των εμβοών σε ασθενείς με αναιμία διαφέρουν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των εμβοών και τη βαρύτητα της αναιμίας[23].
Βαρηκοΐα αγωγιμότητας: Η παρουσία έκτοπης έσω καρωτίδας μπορεί να προκαλέσει βαρηκοΐα αγωγιμότητας και σφύζουσες εμβοές[24].
Διάγνωση σφυζουσών Εμβοών
Τα άτομα που υποφέρουν από σφύζουσες εμβοές θα πρέπει να εξετάζονται από ωτορινολαρυγγολόγο. Παρά την ύπαρξη εργαστηριακών και αντινοδιαγνωστικών μέσων, που είναι διαθέσιμα στην εποχή μας, περίπου στο το ένα τρίτο των ασθενών, η αιτία των σφυζουσών εμβοών μπορεί να είναι άγνωστη. Όμως ο προσεκτικός, λεπτομερής έλεγχος των ασθενών μπορεί τουλάχιστον να αποκλείσει τις πιθανές σοβαρές αιτίες πρόκλησης σφυζουσών εμβοών.
Ο/Η ωτορινολαρυγγολόγος παίρνει πρώτα λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς, κάνει προσεκτική κλινική και εργαστηριακή εξέταση( ακοόγραμμα, τυμπανόγραμμα, ακουστικά αντανακλαστικά).
Ο/Η ΩΡΛ παραπέμπει τον ασθενή για λεπτομερή οφθαλμολογικό και νευροχειρουργικό έλεγχο για να αναζητηθούν τυχόν σημάδια αυξημένης πίεσης στον εγκέφαλο. Μπορεί να χρειαστεί να υποβληθεί ο/η ασθενής σε αγγειογραφία, ηλεκτρονική τομογραφική αγγειογραφία (CTA), αξονική τομογραφία (CT), μαγνητική αγγειογραφία (MRA), απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI), αξονική τομογραφία κροταφικού οστού και γεφυροπαρεγκεφαλιδικών γωνιών, υπερηχογραφικό έλεγχο των αγγείων του τραχήλου και τωνσπονδυλικών αρτηριών. Συστήνονται επίσης αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος για να αποκλειστούν η αναιμία ή τα προβλήματα του θυρεοειδούς.
Θεραπευτική αντιμετώπιση των σφυζουσών εμβοών
Εφόσον αποδειχτεί ότι οι σφύζουσες εμβοές οφείλονται σε οργανικά αίτια μεθοδεύεται η θεραπεία των γενεσιουργών αιτίων τους από τον ωτορινολαρυγγολόγο ή τον νευροχειρουργό ή τον επεμβατικό ακτινολόγο.
Αν οι σφύζουσες εμβοές οφείλονται σε υπέρταση ή αναιμία ο ασθενής αντιμετωπίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή από τον παθολόγο ή γενικό γιατρό.
Αν οι σφύζουσες εμβοές οφείλονται σε στρες και άγχος ή είναι άγνωστης αιτιολογίας χορηγείται στα πάσχοντα άτομα το συμπλήρωμα διατροφής L-θεανίνη (Calmagkel), το οποίο έχει αντιστρες και αγχοκατασταλτικές ιδιότητες για ένα χρονικό διάστημα δύο μηνών.
Η L-θεανίνη (Calmagkel) είναι ένα φυσικό αμινοξύ με αντιστρες και αγχοκατασταλτικές ιδιότητες, που όταν λαμβάνεται στη σωστή δοσολογία χαλαρώνει, αποκαθιστά την ομαλή λειτουργία του ύπνου, χωρίς να προκαλεί υπνηλία ή άλλες παρενέργειες τις επόμενες ημέρες[25]. Μειώνοντας έτσι το στρες και το άγχος μπορεί να υποχωρήσουν οι σφύζουσες εμβοές, που δεν παράγονται από υποκείμενη παθολογοανατομική βλάβη.
Το Calmagkel είναι κάψουλες φυσικής L- θεανίνης των 150mg. Η δοσολογία του Calmagkel καθορίζεται ανάλογα με την ένταση και τη διάρκεια του άγχους. Στα άτομα με σφύζουσες εμβοές, οι οποίες πυροδοτούνται από στρες και άγχος μπορεί να χορηγηθεί μια κάψουλα πρωί, μεσημέρι και βράδυ με το φαγητό για δύο μήνες.
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση
1.Hofmann E, Behr R, Neumann-Haefelin T, Schwager K. Pulsatile tinnitus: imaging and differential diagnosis. Dtsch Arztebl Int. 2013 Jun;110(26):451-8.
2,Levine RA, Oron Y. Tinnitus. Handb Clin Neurol. 2015;129:409-31.
3.National Guideline Centre (UK). Evidence review for imaging to investigate the cause of pulsatile tinnitus: Tinnitus: assessment and management: Evidence review K. London: National Institute for Health and Care Excellence (NICE); 2020 Mar.PMID: 32437109
4.Pegge SAH, Steens SCA, Kunst HPM, Meijer FJA. Pulsatile Tinnitus: Differential Diagnosis and Radiological Work-Up. Curr Radiol Rep. 2017;5(1):5.
5.Dalrymple SN, Lewis SH, Philman S.Tinnitus: Diagnosis and Management. Am Fam Physician. 2021 Jun 1;103(11):663-671.
6.Shweel M, Hamdy B. Diagnostic utility of magnetic resonance imaging and magnetic resonance angiography in the radiological evaluation of pulsatile tinnitus. Am J Otolaryngol. 2013;34(6):710–7.
7.Sjoert A H Pegge, Stefan C A Steens, Henricus P M Kunst, Frederick J A Meijer. Pulsatile Tinnitus: Differential Diagnosis and Radiological Work-Up. Curr Radiol Rep. 2017;5(1):5.
8.Dalrymple SN, Lewis SH, Philman S.Tinnitus: Diagnosis and Management. Am Fam Physician. 2021 Jun 1;103(11):663-671.
9.Chari DA, Limb CJ.Tinnitus. Med Clin North Am. 2018 Nov;102(6):1081-1093.
10.Van Sumere M, Defreyne L, VandeVyver V.Dural Arteriovenous Fistula Presenting As Pulsatile Tinnitus. J Belg Soc Radiol. 2021 Nov 9;105(1):64.
11.Narsinh KH, Hui F, Duvvuri M, Meisel K, Amans MR. Management of vascular causes of pulsatile tinnitus. J Neurointerv Surg. 2022 Nov;14(11):1151-1157.
12.Bhatt JM, Bhattacharyya N, Lin HW. Relationships between tinnitus and the prevalence of anxiety and depression.Laryngoscope. 2017 Feb;127(2):466-469.
13.Patricia Ciminelli, Sergio Machado, Manoela Palmeira, Mauro Giovanni Carta, Sarah Cristina Beirith, Michelle Levitan Nigri, Marco André Mezzasalma, and Antonio Egidio Nardi. Tinnitus: The Sound of Stress? Clin Pract Epidemiol Ment Health. 2018; 14: 264–269.
14.im LF, Solmi M, Cortese S.Association between anxiety and hypertension in adults: A systematic review and meta-analysis. Neurosci Biobehav Rev. 2021 Dec;131:96-119.
15.Daneshi A, Hadizadeh H, Mahmoudian S, Sahebjam S, Jalesi A.Pulsatile tinnitus and carotid artery atherosclerosis. Int Tinnitus J. 2004;10(2):161-4.
16.Miller TR, Serulle Y, Gandhi D.Arterial Abnormalities Leading to Tinnitus. Neuroimaging Clin N Am. 2016 May;26(2):227-36.
17.Abdalkader M, Nguyen TN, Norbash AM, Raz E, Shapiro M, Lenck S, Brinjikji W, Weber P, Sakai O. State of the Art: Venous Causes of Pulsatile Tinnitus and Diagnostic Considerations Guiding Endovascular Therapy. Radiology. 2021 Jul;300(1):2-16.
18.GE, Parker GD, Halmagyi GM, Saxby AJ. Pulsatile Tinnitus in Superior Semicircular Canal Dehiscence Cured by Endovascular Coil Occlusion of the Superior Petrosal Sinus. Otol Neurotol. 2021 Jun 1;42(5):e629-e630.
19.S.Association between anxiety and hypertension in adults: A systematic review and meta-analysis. Neurosci Biobehav Rev. 2021 Dec;131:96-119.
20.Lee SJ, Lee SY, An GS, Lee K, Choi BY, Koo JW, Song JJ. Treatment Outcomes of Patients with Glomus Tympanicum Tumors Presenting with Pulsatile Tinnitus. J Clin Med. 2021 May 27;10(11):2348.
21.Funnell JP, Craven CL, Thompson SD, D’Antona L, Chari A, Thorne L, Watkins LD, Toma AK. Pulsatile versus non-pulsatile tinnitus in idiopathic intracranial hypertension. Acta Neurochir (Wien). 2018 Oct;160(10):2025-2029.
22.Ettyreddy AR, Shew MA, Durakovic N, Chole RA, Herzog J, Buchman CA, Wick CC. Prevalence, Surgical Management, and Audiologic Impact of Sigmoid Sinus Dehiscence Causing Pulsatile Tinnitus. Otol Neurotol. 2021 Jan;42(1):82-91.
23.Sunwoo W, Lee DY, Lee JY, Lee M, Kang Y, Park MH, Kim YH. Characteristics of tinnitus found in anemia patients and analysis of population-based survey. Auris Nasus Larynx. 2018 Dec;45(6):1152-1158.
24.Song YS, Yuan YY, Wang GJ, Dai P, Han DY. Aberrant internal carotid artery causing objective pulsatile tinnitus and conductive hearing loss. Acta Otolaryngol. 2012 Oct;132(10):1126-30.
25,Hidese S, Ogawa S, Ota M, Ishida I, Yasukawa Z, Ozeki M, Kunugi H.Effects of L-Theanine Administration on Stress-Related Symptoms and Cognitive Functions in Healthy Adults: A Randomized Controlled Trial. Nutrients. 2019 Oct 3;11(10):2362.
Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης
Δρ.Δημήτριος Ν. Γκέλης
Iατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος
Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρικός Συγγραφέας, Ιατρικός Ερευνητής
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Ιατρική Έρευνα, Συμπληρωματική Ιατρική
Διεύθυνση: ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Τηλ: 6944280764, Email: pharmage@otenet.gr
www.gelis.gr, www.pharmagel.gr , www.orlpedia.gr , www.allergopedia.gr, d3gkelin.gr, www.vitaminb12.gr, www.zinc.gr, www.curcumin.gr
Αικατερίνη Γκέλη
Αικατερίνη ΓκέληΕχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη διαγνωστική με υπερήχους, κλασσική ακτινολογία παίδων και ενηλίκων, γναθοπροσωπική ακτινολογία, περιβαλλοντική ιατρική, ιατρική διατροφολογία, συμπληρωματική ιατρική.
Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.
Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση, παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.