Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης (MD, ORL, DDS, PhD) , Aικατερίνη Γκέλη (ΜD, Radiologist)
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από εμβοές των αυτιών ποικίλης αιτιολογίας και έντασης. Οι εμβοές περιγράφονται σαν ένας εσωτερικός ήχος παρατεταμένου κουδουνίσματος, βουητού ή σφυρίγματος που δεν προέρχεται από εξωτερική πηγή. Οι εμβοές μπορεί να είναι συνεχώς αντιληπτές, κατά τη διάρκεια της ημέρας ή ορισμένα χρονικά διαστήματα του εικοσιτετραώρου. Σε μερικά άτομα η διάρκεια και η ένταση των εμβοών μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα και την διάρκεια του ύπνου. Αυτή η κατάσταση, εφόσον χρονίσει σε πολλά άτομα δημιουργεί άγχος και κατάθλιψη και κακή ποιότητα της ζωής. Η χρονιότητα των εμβοών μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή συμπεριφορά των πασχόντων με εκδηλώσεις ψυχικής έντασης, εκρήξεις θυμού, αδυναμία συγκέντρωσης, επιθετικότητα, κατάθλιψη, διαταραχές της μνήμης.
Η σταθερή καθημερινή παρουσία των επίμονων και σοβαρών εμβοών συμβάλλουν στη μείωση της απόδοσης στην καθημερινή εργασία, καθώς επηρεάζουν την εργασιακή μνήμη και προσοχή και την ικανότητα εκτελεστικών λειτουργιών[1, 2].
Τα νευροαπεικονιστικά δεδομένα των ατόμων με εμβοές αναδεικνύουν αλλαγές σε δίκτυα του εγκεφάλου, τα οποία είναι κρίσιμα για τη μνήμη [δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας (default mode network)], δίκτυο μετωποβρεγματικού λοβού (frontoparietal network) και την προσοχή, που σχετίζονται με τη σοβαρότητα των εμβοών[3].
Οι έρευνες που έχουν γίνει έδειξαν ότι οι εμβοές λειτουργούν ως εσωτερικός γνωστικός περισπασμός, παρεμβαίνοντας στην απόδοση σε εργασίες που απαιτούν προσοχή και μνήμη (φαινόμενο Stroop)[4].
Συνήθεις αιτίες των εμβοών
Οι εμβοές μπορεί να εγκατασταθούν μετά από έκθεση σε δυνατό θόρυβο[5],τη λήψη ωτοτοξικών φαρμάκων, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, λοιμώξεις των αυτιών, κακώσεις στον αυχένα, παρουσία χρόνιων ωτολογικών παθήσεων, όπως η ωτοσκλήρυνση[6], πρεσβυακοία[7], ακουστικό νευρίνωμα[8], νόσος του Menière[9].
Είδη εμβοών
Οι χρόνιες εμβοές που αναφέραμε πρέπει να διακρίνονται από τις παλμικές εμβοές. Οι παλμικές εμβοές είναι ένας τύπος εμβοών όπου, το πάσχον άτομο ακούει έναν ρυθμικό ήχο που συνήθως συγχρονίζεται με τους καρδιακούς παλμούς του. Αντί για ένα συνεχές βουητό ή σφύριγμα (που είναι η πιο κοινή μορφή εμβοών), ο ήχος αυτός μοιάζει με παλμό, θόρυβο σαν “πλατάγισμα” ή βόμβο, που συχνά περιγράφεται ως “χτύπος” μέσα στο αυτί. Οι παλμικές εμβοές πρέπει να ερευνώνται μεθοδικά από τον ωτορινολαρυγγολόγο, διότι μπορεί να οφείλονται σε αγγειακά ή μη αγγειακά αίτια, οπόταν πρέπει να διαγνωστεί η ακριβής αιτιολογία τους και ή θεραπευτική αντιμετώπισή τους[10].
Πολλές φορές η βασική αιτία των εμβοών είναι άγνωστη (ιδιοπαθείς εμβοές) και το πάσχον άτομο, φαινομενικά τουλάχιστον, δεν παραπονείται για βαρηκοΐα και το κλασσικό ακοογράφημά του είναι φυσιολογικό.
Τα συμπτώματα των εμβοών μπορεί να είναι ήπια έως σοβαρά και είτε επίμονα, είτε διαλείποντα. Κάθε άτομο με εμβοές μπορεί να ακούσει ήχους που είναι διακριτοί μεταξύ τους. Ενώ μερικοί άνθρωποι ακούνε ένα χαμηλό βουητό, άλλοι μπορεί να ακούνε έναν ήχο υψηλής συχνότητας. Οι εμβοές μπορεί να εκδηλωθούν και στα δύο αυτιά σε ορισμένα άτομα, ενώ άλλα άτομα παραπονούνται για μονόπλευρες εμβοές στο ένα αυτί. Σε αντίθεση με τις αμφοτερόπλευρες εμβοές (και στα δύο αυτιά), οι μονόπλευρες εμβοές μπορεί μερικές φορές να υποδηλώνουν μια πιο σοβαρή υποκείμενη πάθηση και ως εκ τούτου απαιτούν πιο εμπεριστατωμένη διερεύνηση και μελέτη[11].
Η ζωή με εμβοές μπορεί να είναι δύσκολη για πολλούς ανθρώπους και μπορεί να είναι αιτία απογοήτευσης και απελπισίας. Οι εμβοές άγνωστης αιτιολογίας ή ιδιοπαθείς έχουν λίγες συμβατικές θεραπείες, επομένως η έρευνα συνεχίζεται σε αυτόν τον τομέα. Την τελευταία δεκαετία είναι πολύ διαδεδομένη η αντιμετώπισή τους με τη χορήγηση αγχολυτικών-ηρεμιστικών και αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. Όμως αυτές οι θεραπείες δεν θεραπεύουν τις εμβοές, αλλά καθιστούν τους ασθενείς εξαρτημένους από ψυχοφάρμακα, που η χρόνια χρήση τους συνοδεύεται και από ανεπιθύμητες παρενέργειες (Οι αναφορές παρενεργειών, όπως η καταστολή, η σεξουαλική δυσλειτουργία και η ξηροστομία, ήταν και είναι συχνές.[12].
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει αποδεδειγμένη φαρμακευτική θεραπεία για τις εμβοές, είναι σημαντικό να αναζητούνται συμπληρωματικές θεραπείες. Σε αυτές περιλαμβάνεται η χορήγηση του Accougkel, που περιέχει ειδικές βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και φυτικές εμβοοθεραπευτικές ουσίες, όπως η L-θεανίνη, η οποία είναι μια φυσική ουσία (συστατικό του πράσινου τσαγιού) με εξαιρετικές αντιστρες, αγχολυτικές και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες, που δρουν ευεργετικά στα άτομα με εμβοές και τα βοηθούν να αποφεύγουν τα ψυχοφάρμακα[13].
Τα άτομα με χρόνιες επίμονες εμβοές μπορεί να χρησιμοποιήσουν το Accougkel καθημερινά και αν διαπιστώσουν ότι δεν ανακουφίζονται από το στρες και το άγχος των εμβοών, μπορούν να παίρνουν περισσότερη L-θεανίνη με το συμπλήρωμα διατροφής Calmagkel, κάθε κάψουλα του οποίου περιέχει 150mg φυσικής L-θεανίνης. Ο συνδυασμός αυτός ενισχύει την αποτελεσματικότητα του Accougkel.
Τι είναι η L-θεανίνη;
Η θεανίνη (L-θεανίνη) είναι ένα μη πρωτεϊνογόνο αμινοξύ (δηλαδή δεν συμμετέχει στη σύνθεση πρωτεϊνών) που απαντάται κυρίως στα φύλλα του τσαγιού (Camellia sinensis), ιδιαίτερα στο πράσινο τσάι. Έχει μοναδικές βιολογικές ιδιότητες και μελετάται για τις επιδράσεις της στον εγκέφαλο. Έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό για να ενθαρρύνει την ψυχική χαλάρωση και να μειώσει το άγχος στην παραδοσιακή κινεζική, Κορεατική και ιαπωνική ιατρική[14]. Ωστόσο, η επιστημονική έρευνα για τα πιθανά θεραπευτικά πλεονεκτήματα της L-θεανίνης για τις εμβοές ξεκίνησε πρόσφατα.
Mηχανισμός δράσης της L-θεανίνης
Οι νευροδιαβιβαστές GABA και η ντοπαμίνη, οι οποίοι είναι σημαντικοί για τον έλεγχο της καλής ψυχικής διάθεσης και του στρες, υποτίθεται ότι απελευθερώνονται σε υψηλότερες ποσότητες στον εγκέφαλο ως αποτέλεσμα της δράσης της L-θεανίνης.
Το GABA (γαμμα-αμινοβουτυρικό οξύ) είναι πράγματι ένας κύριος ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ο ρόλος του περιλαμβάνει:
Μείωση του άγχους: Επιβραδύνει την νευρική δραστηριότητα, προάγει χαλάρωση και μειώνει τα συμπτώματα άγχους[15].
Συμμετέχει στην ομαλή λειτουργία του ύπνου: Βοηθά στη ρύθμιση του κύκλου ύπνου-ξυπνήματος[16].
Ασκεί αντισπασμωδική δράση: Βοηθά στον έλεγχο των μυϊκών σπασμών[17].
Συμβάλλει στη ηρεμία του νευρικού συστήματος: Λειτουργεί ως φυσικό “φρένο”, ισορροπώντας τους διεγερτικούς νευροδιαβιβαστές (όπως η γλουταμίνη)[18, 19].
Ωστόσο, ο σημαντικός νευροδιαβιβαστής στην ανταμοιβή και την ευχαρίστηση είναι η ντοπαμίνη (dopamine) και όχι το GABA. Η ντοπαμίνη είναι ο νευροδιαβιβαστής παίζει κεντρικό ρόλο στο σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Οι ανταμοιβές ευθύνονται για την μάθηση, την συμπεριφορά προσέγγισης και την δημιουργία επιλογών και συναισθημάτων. Η ντοπαμίνη συνδέεται άμεσα με: Την αίσθηση ευχαρίστησης, την προσδοκία ανταμοιβής και την παρακίνηση (έλξη), την μάθηση βασισμένη σε ανταμοιβές, την κίνηση και τον συντονισμό[20].
Η ανισορροπία στο GABA σχετίζεται με άγχος, αϋπνίες και επιληπτικές κρίσεις[21, 22], ενώ η ανισορροπία στη ντοπαμίνη σχετίζεται με διαταραχές όπως η κατάθλιψη[23], εθισμός[24], η σχιζοφρένεια[25] και η νόσος του Πάρκινσον[26].
Οι εμβοές σχετίζονται με υπερδραστηριότητα της γλουταμίνης και έλλειψη GABA. Οι επιδράσεις της L-θεανίνης στον αναχαίτιση της γλουταμίνης και την ενίσχυση του GABA μπορεί να αποκαταστήσουν την ισορροπία. Η L-θεανίνη μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της ηρεμίας και στη μείωση του στρες αυξάνοντας τα επίπεδα αυτών των νευροδιαβιβαστών, που με τη σειρά τους μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων των εμβοών[27].
Οι εμβοές είναι μια στρεσογόνος κατάσταση, που δημιουργεί ένα περιβάλλον, το οποίο ευνοεί την αύξηση της COX-2 (ένζυμο που παίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή προσταγλανδινών, οι οποίες εμπλέκονται σε φλεγμονή, πόνο και πυρετό) και τις προφλεγμονώδεις κυτοκίνες (IL-6, TNF-α). Αυτά τα ένζυμα ενισχύουν την νευροφλεγμονή στον ακουστικό φλοιό του εγκεφάλου, επιδεινώνοντας τις εμβοές[28].
Η L-θεανίνη μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση της δραστηριότητας πολλών φλεγμονωδών ενζύμων που μπορεί να προκαλέσουν εμβοές, καθώς αναστέλλει την NF-κB (κύριος ρυθμιστής φλεγμονής), μειώνει την έκφραση COX-2 και την παραγωγή IL-6/TNF-α και επαναφέρει την νευροδιαβιβαστική ισορροπία (GABA/γλουταμινικό). Η λήψη L-θεανίνης (200 mg/ημέρα για 8 εβδομάδες) μείωσε τα επίπεδα των φλεγμονωδών δεικτών (IL-6, TNF-α, COX-2) στο αίμα. Αυτό έχει σημασία για ασθένειες, στους οποίους επιδειώνονται οι εμβοές από το στρες[29].
Οι εμβοές μπορεί να επιδεινωθούν από τη φλεγμονή του αυτιού, oι οποίες μπορεί να ανακουφιστούν με τη χορήγηση L-θεανίνης, αναστέλλοντας τη δραστηριότητα της COX-2 και ανακουφίζοντας τα συμπτώματα των εμβοών[30].
Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι η L-θεανίνη αυξάνει τα κύματα άλφα , έναν τύπο εγκεφαλικού κύματος που συνδέεται με τη χαλάρωση και την προσοχή, που μπορεί να αντανακλά την ικανότητα της L-θεανίνης να προάγει την ηρεμία και τη χαλάρωση. Οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν την ένταση και την αγωνία των εμβοών τους χαλαρώνοντας, μετά από λήψη L-θεανίνης[31].
Συνολικά, φαίνεται ότι η L-θεανίνη δρα ενισχύοντας τη χαλάρωση και μειώνοντας το στρες, μειώνοντας τη φλεγμονή και ρυθμίζοντας τη νευρωνική δραστηριότητα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την ακουστική αντίληψη, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων των εμβοών. H θεωρητική υπόθεση ότι η L‑θεανίνη μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα των εμβοών μέσω μείωσης του στρες, αντιφλεγμονώδους δράσης και ρύθμισης νευρωνικής δραστηριότητας στηρίζεται σε δημοσιευμένα δεδομένα.
Μελέτες για τη δράση της L-θεανίνης στις εμβοές
Η L-θεανίνη έχει αποτελέσει αντικείμενο πολυάριθμων μελετών που εξέτασαν και εξετάζουν τη θεραπεία των εμβοών. Σε μια κλινική μελέτη του 2016 που περιελάμβανε 40 άτομα με χρόνιες εμβοές, 200 mg L-θεανίνης που ελήφθησαν δύο φορές την ημέρα για οκτώ εβδομάδες οδήγησαν σε σημαντική μείωση της σοβαρότητας των εμβοών σε σύγκριση με ένα εικονικό φάρμακο.
Στην αρχή και στο τέλος της μελέτης, οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας το Τinnitus Handicap Inventory (THI), ένα τυποποιημένο ερωτηματολόγιο αξιολόγησης εμβοών. Οι βαθμολογίες THI, όσων έλαβαν L-θεανίνη, μειώθηκαν σημαντικά μετά από 8 εβδομάδες, υποδεικνύοντας μείωση των συμπτωμάτων των εμβοών[32].
Από τις υπάρχουσες έρευνες βγαίνει το συμπέρασμα ότι η L- θεανίνη μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που πάσχουν από εμβοές, καταστέλλοντας το άγχος και την κατάθλιψη, που συνήθως είναι επακόλουθα των επίμονων χρόνιων εμβοών, αλλά και μέσω των μηχανισμών που αναφέρθηκαν ήδη.
Οι έρευνες αντιμετώπισης των χρόνιων εμβοών περιλαμβάνουν και μελέτες και άλλων φυσικών ουσιών, που η κάθε μία ασκεί το ευεργετικό της αποτέλεσμα στη μείωση ή τη θεραπεία των εμβοών. Όμως καλύτερα αποτελέσματα προέκυψαν όταν όλες αυτές εμβοοβελτιωτικές ουσίες χορηγήθηκαν σε μία κάψουλα του συμπληρώματος διατροφής α Accougkel, τα συστατικά του οποίου έχουν τη δυνατότητα να ομαλοποιήσουν τη λειτουργία του έσω ωτός (εσωτερικό αυτί), αποκαθιστώντας τις συγκεντρώσεις των νευρομεταβιβαστών στις συνάψεις μεταξύ των έξω τριχωτών κυττάρων και των νευρικών ινών του κοχλιακού νεύρου, αλλά και των νευρώνων του εγκεφάλου. Αποτέλεσμα αυτών των δράσεων των συστατικών του Accougkel είναι η υποστήριξη της ομαλής λειτουργίας της ακοής που έχει ως επακόλουθο τη μείωση ή την απόσβεση των εμβοών των αυτιών. Η ακοοπροστατευτική και εμβοοκατασταλτική ή δράση του Αccougkel oφείλεται στη συνδυασμένη δράση των παρακάτω συστατικών του.
1.Bacopa monnieri. Το Bacopa monnieri μπορεί να εξομαλύνει τη λειτουργία του εσωτερικού αυτιού, ενισχύοντας την ακουστική ικανότητα και μειώνοντας την ένταση και τη συχνότητα εκδήλωσης των εμβοών με την ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του. Συνέπεια αυτής της δράσης είναι η ανάσχεση μιας εξελισσόμενης βαρηκοΐας και των εμβοών των αυτιών σε σημαντικό ποσοστό ασθενών[33]. Αν και οι εμβοές προκαλούνται συνήθως από βλάβες του ακουστικού συστήματος, η ψυχολογική αναστάτωση, το άγχος ή η κατάθλιψη που τις συνοδεύει [34] συντηρούν ή επιδεινώνουν τις εμβοές.
Το Bacopa monnieri, μέσω της νευροπρο-στατευτικής και νευροτονωτικής δράσης του, της επίδρασής του στις νευρικές συνάψεις και της καταστολής του άγχους, της κατάθλιψης, που επιφέρει μπορεί να μειώσει ή να εξαλείψει τις εμβοές και να αποτρέψει τη χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, με τις γνωστές παρενέργειές τους.
Η νευροπροστατευτική, νευροτονωτική, αντιφλεγμονώδης, αντιοξειδωτική και εξισορροπητική δράση των νευρομεταβιβαστών από το Bacopa monnieri ενισχύεται και επαυξάνεται όταν συγχορηγείται μαζί τις ακόλουθες αντιοξειδωτικές και νευροπροστατευτικές ουσίες, που συνυπάρχουν σε μία κάψουλα του συμπληρώματος διατροφής Accougkel.
2.L-θεανίνη: Η L-θεανίνη επιδεικνύει αντιστρές και αγχοκατασταλτική δράση, καθώς και τις δράσεις της, που αναφέρθηκαν διεξοδικά πιο πάνω, χωρίς να προκαλεί υπνηλία την επομένη ημέρα, δρώντας ευεργετικά στα άτομα με χρόνιες εμβοές των αυτιών, τα οποία έτσι αποφεύγουν τα ηρεμιστικά ή τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα[35, 36].
Η κάψουλα του Accougkel περιέχει 100mg L-θεανίνης. Λαμβάνοντας μία κάψουλα Αccugkel πρωί και βράδυ συνήθως καταστέλλεται το άγχος και η κατάθλιψη που προκαλούν οι εμβοές και αποφεύγονται έτσι τα ηρεμιστικά ή τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Αν με αυτή τη δοσολογία του Accougkel δεν υποχωρήσει το άγχος και η κατάθλιψη, τότε μπορεί να χορηγηθεί επίπλέον μια κάψουλα Calmagkel, που περιέχει 150mg L-θεανίνης (Βλέπε: Calmagkel).
3. Μελατονίνη: Το Accougkel ευνοεί την έλευση και ομαλοποίηση του ύπνου των ατόμων με εμβοές, διότι περιέχει μελατονίνη, η οποία εξουδετερώνει την αντίληψη των εμβοών σημαντικά. Η μελατονίνη είναι μια ενδογενώς παραγόμενη ινδολεαμίνη που συγχρονίζει τους κιρκάδιους και κυκλικούς ρυθμούς του ανθρώπινου οργανισμού. Με βάση εργαστηριακές μελέτες που υποδεικνύουν την προστατευτική δράση της μελατονίνης έναντι της κοχλιακής βλάβης που προκαλείται από ακουστικό τραύμα και ωτοτοξικούς παράγοντες, καθώς και κλινικές μελέτες που αναφέρουν την ικανότητα της μελατονίνης να ελαχιστοποιεί τη σοβαρότητα των εμβοών, η μελατονίνη προτείνεται ως θεραπευτική επιλογή για τον ασθενή με εμβοές[37].
4. Βιταμίνη Β12: Το Accougkel ασκεί επιπλέον νευροπροστατευτική δράση μέσω της βιταμίνης Β12 που περιέχει. Έχει βρεθεί ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της έλλειψης της βιταμίνης Β12 και των εμβοών. Μελέτες έχουν δείξει ότι η έλλειψη βιταμίνης Β12 μπορεί να προκαλέσει συγκεκριμένα απομυελίνωση στον ακουστικό φλοιό του εγκεφάλου, επηρεάζοντας το κοχλιακό νεύρο και προκαλώντας συμπτώματα όπως εμβοές ή ακόμα και απώλεια ακοής[38]. Συνεπώς η βιταμίνη Β12 παίζει ρόλο στην προστασία της ακουστικής ικανότητας και στη βελτίωση των εμβοών στα άτομα με έλλειψη βιταμίνης Β12[39].
5. Κιτρικό μαγνήσιο: Το Accougkel περιέχει κιτρικό μαγνήσιο, του οποίου είναι αποδεδειγμένη η αποτελεσματικότητα με έρευνες που έχουν γίνει σε πειραματόζωα, αλλά και σε ανθρώπους, που έχουν υποστεί βαρηκοΐα και εμβοές, που οφείλονται σε έκθεση σε θόρυβο ή από τη χρήση ωτοτοξικών φαρμάκων ή ουσιών ή από αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα και που μπορεί να συνοδεύεται και από εμβοές. Ο ακριβής μηχανισμός δράσης του μαγνησίου (Mg2+) δεν είναι πλήρως γνωστός. Υπάρχουν διαφορετικές υποθέσεις που περιλαμβάνουν τον ανταγωνισμό του ασβεστίου, την αγγειοδιαστολή, αντιοξειδωτικές και αντι-NMDA (Anti-N-methyl-D-aspartate receptor) ιδιότητες[40, 41]. Το μαγνήσιο μπορεί επίσης να μειώσει τη σοβαρότητα των χρόνιων ιδιοπαθών εμβοών[42].
6. Πικολινικός ψευδάργυρος: Το Accougkel περιέχει πικολινικό ψευδάργυρο. Η χορήγηση ψευδαργύρου σε ασθενείς με βαρηκοΐα από έκθεση σε θόρυβο, ενώ βελτίωσε σημαντικά τις εμβοές, δεν βελτίωσε την απώλεια της ακουστικής ικανότητας[43].
7. Ginkgo Biloba: Το Accougkel περιέχει εκχύλισμα Ginkgo Biloba. Το Ginkgo Biloba, όπως και το Bacopa monnieri, ασκεί ισχυρή νοοτροπική δράση, δηλαδή βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία του εγκεφάλου (ενίσχυση της μνήμης και της ικανότητας δημιουργίας σκέψεων) και προκαλεί ευεργετική χαλάρωση του νευρικού συστήματος, χωρίς να προκαλούν υπνηλία.
Μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί περισσότερες από 400 μελέτες που δείχνουν τα ευεργετικά οφέλη του Ginkgo biloba σε διάφορες καταστάσεις, όπως η εγκεφαλική ανεπάρκεια, βελτίωση της μνήμης, κατάθλιψη, ζάλη, εμβοές, πονοκέφαλος, διαταραχές της λειτουργίας του έσω ωτός, του εγκεφάλου, του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, κλπ.[44]. Το Ginkgo Biloba πιστεύεται ότι, αυξάνοντας τη μικροκυκλοφορία στο έσω ους (εσωτερικό αυτί) μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της απώλειας της ακοής και τη μείωση των εμβοών[45]. Οι σύγχρονες έρευνες αναφέρουν ότι το εκχύλισμα του Ginkgo Biloba, όταν χορηγείται μόνο του ή όταν χορηγείται με άλλα αντιοξειδωτικά (Βλέπε Accougkel) δρα αποτελεσματικά κατά των εμβοών[46].
Το εκχύλισμα του Ginkgo Biloba συνήθως χορηγείται σε ασθενείς που πάσχουν από νόσο του Alzheimer σε πρώιμο στάδιο, αγγειακή άνοια, περιφερική χωλότητα και τις εμβοές των αυτιών αγγειακής προέλευσης.
Έχουν διεξαχθεί πολλαπλές κλινικές μελέτες που διερευνούν την αποτελεσματικότητα του Ginkgo Biloba για τη θεραπεία της εγκεφαλοαγγειακής νόσου και της άνοιας, και συστηματικές ανασκοπήσεις υποδηλώνουν ότι το εκχύλισμα μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της άνοιας[47]. Έχει αποδειχτεί σε πειραματόζωα, στα οποία προκλήθηκε τεχνητή υποξία ότι το Ginkgo Biloba προκαλεί αύξηση της ροής του αίματος στον κοχλία του έσω ωτός[48].
8.Βιταμίνη Β6: Το Accougkel περιέχει βιταμίνη Β6, η οποία παίζει κρίσιμο ρόλο στο νευρικό σύστημα, καθώς οι αποκαρβοξυλάσες αμινοξέων που εμπλέκονται στη σύνθεση όλων των υποτιθέμενων νευροδιαβιβαστών απαιτούν το συνένζυμο φωσφορική πυριδοξάλη ή βιταμίνη Β6. Η βιταμίνη Β6, στις διάφορες μορφές της, έχει και αντιοξειδωτικές ιδιότητες[49].
H υποβιταμίνωση Β12 και της βιταμίνης Β9 ή φυλλικού οξέος μπορεί να σχετίζεται με ακουστική δυσλειτουργία που σχετίζεται με την ηλικία (πρεσβυακοΐα)[50].
9. Βιταμίνη Β9 (Φυλλικό οξύ): Επιδημιολογικές μελέτες έχουν συνδέσει την απώλεια ακοής με αυξημένη ολική ομοκυστεΐνη στο πλάσμα και ανεπάρκεια φυλλικού οξέος (βιταμίνη Β9) και έχουν δείξει ότι, η λήψη συμπληρωμάτων φυλλικού οξέος μειώνει τα επίπεδα της ομοκυστεΐνης που δυνητικά βελτιώνει την απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία. Η έλλειψη φυλλικού οξέος προκαλεί πρόωρη απώλεια ακοής μέσω μηχανισμών που περιλαμβάνουν κοχλιακό οξειδωτικό στρες και διαταραχή του μεταβολισμού της ομοκυστεΐνης [51].
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση
1.Najibah Mohamad, Derek J Hoare, Deborah A Hal. The consequences of tinnitus and tinnitus severity on cognition: A review of the behavioural evidence. Hear Res. 2016 Feb:332:199-209.
2.Gerhard Andersson, Laurence McKenna. The role of cognition in tinnitus. Acta Otolaryngol Suppl. 2006 Dec:(556):39-43.
3.Fatima T Husain.. Neural networks of tinnitus in humans: Elucidating severity and habituation. Hear Res. 2016 Apr:334:37-48.
4.G Andersson, J Eriksson, L G Lundh, L Lyttkens. Tinnitus and cognitive interference: a stroop paradigm study. J Speech Lang Hear Res. 2000 Oct;43(5):1168-73.
5.Kang HJ, Kang DW, Kim SS, Oh TI, Kim SH, Yeo SG. Analysis of Chronic Tinnitus in Noise-Induced Hearing Loss and Presbycusis. J Clin Med. 2021 Apr 19;10(8):1779.
6.Lima AF, Moreira FC, Costa IE, Azevedo C, Mar F, Dias L. Tinnitus and Otosclerosis: An Exploratory Study about the Prevalence, Features and Impact in Daily Life., .Int Arch Otorhinolaryngol. 2021 Nov 3;26(3):e390-e395.
7.Jafari Z, Kolb BE, Mohajerani MH Age-related hearing loss and tinnitus, dementia risk, and auditory amplification outcomes. .Ageing Res Rev. 2019 Dec;56:100963., 8.Harner SG, Laws ER Jr. Diagnosis of acoustic neurinoma. Neurosurgery. 1981 Oct;9(4):373-9.
9.Jose A Lopez-Escamez.Diagnostic criteria for Menière’s disease. J Vestib Res. 2015;25(1):1-7.
10.Han Wang, Jennifer I Stern, Carrie E Robertson, Chia-Chun Chiang. Pulsatile Tinnitus: Differential Diagnosis and Approach to Management. Curr Pain Headache Rep. 2024 Aug;28(8):815-824.
11.Van de Heyning P, Vermeire K, Diebl M, Nopp P, Anderson I, De Ridder D.Incapacitating unilateral tinnitus in single-sided deafness treated by cochlear implantation. Ann Otol Rhinol Laryngol. 2008 Sep;117(9):645-52.
12.Baldo P, Doree C, Molin P, McFerran D, Cecco S. Antidepressants for patients with tinnitus. . Cochrane Database Syst Rev. 2012 Sep 12;2012(9):CD003853.
13.Kunugi, H., Hidese, S., Ogawa, S., Ota, M., Yasukawa, Z., & Ozeki, M. (2019). Effects of chronic L theanine on stress related symptoms and cognitive function in a non clinical population: A randomized controlled trial. Current Developments in Nutrition, 3(Suppl 1): nzz031.P06 106 19.
14.Eshita Sharma, Robin Joshi, Ashu Gulati. l-Theanine: An astounding sui generis integrant in tea. Food Chem. 2018 Mar 1:242:601-610
15.Lydiard RB. The role of GABA in anxiety disorders. J Clin Psychiatry. 2003;64 Suppl 3:21-7.
16.Kim S, Jo K, Hong KB, Han SH, Suh HJ. GABA and l-theanine mixture decreases sleep latency and improves NREM sleep. Pharm Biol. 2019 Dec;57(1):65-73.
17.R A Davidoff. Antispasticity drugs: mechanisms of action. Ann Neurol. 1985 Feb;17(2):107-16.
18.W Sieghart. . Structure and pharmacology of gamma-aminobutyric acidA receptor subtypes. Pharmacol Rev. 1995 Jun;47(2):181-234.
19.Audrée Pinard, Riad Seddik, Bernhard Bettler. GABAB receptors: physiological functions and mechanisms of diversity. Adv Pharmacol. 2010:58:231-55.
20.Wolfram Schultz. Neuronal Reward and Decision Signals: From Theories to Data. Physiol Rev. 2015 Jul;95(3):853-951.
21.John W Winkelman, Orfeu M Buxton, J Eric Jensen, Kathleen L Benson, Shawn P O’Connor, Wei Wang, Perry F Renshaw. Reduced brain GABA in primary insomnia: preliminary data from 4T proton magnetic resonance spectroscopy (1H-MRS). Sleep. 2008 Nov;31(11):1499-506.
22.R Bruce Lydiard.The role of GABA in anxiety disorders. J Clin Psychiatry. 2003:64 Suppl 3:21-7.
23.Boadie W Dunlop, Charles B Nemeroff. The role of dopamine in the pathophysiology of depression. Arch Gen Psychiatry. 2007 Mar;64(3):327-37.
24.Nora D Volkow, Joanna S Fowler, Gene-Jack Wang, James M Swanson, Frank Telang. Dopamine in drug abuse and addiction: results of imaging studies and treatment implications. Arch Neurol. 2007 Nov;64(11):1575-9.
25.Oliver D Howes, Shitij Kapur The dopamine hypothesis of schizophrenia: version III–the final common pathway. Schizophr Bull. 2009 May;35(3):549-62.
26.C Warren Olanow. The role of dopamine agonists in the treatment of early Parkinson’s disease. Neurology. 2002 Feb 26;58(4 Suppl 1):S33-41.
27.Arnaud Jean Noreña. An integrative model of tinnitus based on a central gain controlling neural sensitivity. Neurosci Biobehav Rev. 2011 Apr;35(5):1089-109.
28.Arnaud Jean Noreña. An integrative model of tinnitus based on a central gain controlling neural sensitivity. Neurosci Biobehav Rev. 2011 Apr;35(5):1089-109.
29.Shuna Chen, Jiaxin Kang, Huanqing Zhu, Kaixi Wang, Ziyi Han, Leyu Wang, Junsheng Liu, Yuanyuan Wu, Puming He, Youying Tu, Bo Li. L-Theanine and Immunity: A Review. Molecules. 2023 May 1;28(9):3846
30.Shinsuke Hidese1, Shintaro Ogawa, Miho Ota, Ikki Ishida, Zenta Yasukawa, Makoto Ozeki, Hiroshi Kunugi. .Effects of L-Theanine Administration on Stress-Related Symptoms and Cognitive Functions in Healthy Adults: A Randomized Controlled Trial. Nutrients. 2019 Oct 3;11(10):2362.
31.Anna C Nobre 1, Anling Rao, Gail N Owen. L-theanine, a natural constituent in tea, and its effect on mental state. Asia Pac J Clin Nutr. . 2008:17 Suppl 1:167-8.
32.Kim, T. S., Lee, H. S., Lee, J., Kim, J. H., Lee, K. Y., & Chae, S. W. (2016). Therapeutic Effect of L-theanine on Chronic Tinnitus: A Randomized, Double-blind, Placebo-controlled Study. Clinical and Experimental Otorhinolaryngology, 9(4), 327–333.
33.Kujawa S. G., Liberman M. C. (2009). Adding insult to injury: cochlear nerve degeneration after “temporary” noise-induced hearing loss. J. Neurosci. 29, 14077–14085. 10.1523/JNEUROSCI.2845-09.2009
34.Heinecke K., Weise C., Schwarz K., Rief W. Physiological and psychological stress reactivity in chronic tinnitus. J. Behav. Med. 2008;31(3):179–188
35.Juneja LR, Chu DC, Okubo T, Nagato Y, Yokogoshi H. L-theanine–a unique amino acid of green tea and its relaxation effect in humans. Trends Food Sci Technol. 1999;10:199–204.
36.Gomez-Ramirez M, Higgins BA, Rycroft JA, Owen GN, Mahoney J, Shpaner M, Foxe JJ. The deployment of intersensory selective attention: a high-density electrical mapping study of the effects of theanine. Clin Neuropharmacol. 2007;30:25–38.
37.Hosseinzadeh A, Kamrava SK, Moore BCJ, Reiter RJ, Ghaznavi H, Kamali M, Mehrzadi S. Molecular Aspects of Melatonin Treatment in Tinnitus: A Review. Curr Drug Targets. 2019;20(11):1112-1128.
38.Singh C, Kawatra R, Gupta J, Awasthi V, Dungana H.Therapeutic role of Vitamin B12 in patients of chronic tinnitus: A pilot study. Noise Health. 2016 Mar-Apr;18(81):93-7.
39.Charu Singh, Rahul Kawatra, Jaya Gupta, Vishnu Awasthi, and Homnath Dungana. Therapeutic role of Vitamin B12 in patients of chronic tinnitus: A pilot study. Noise Health. 2016 Mar-Apr; 18(81): 93–97.
40.I Sendowski. Μagnesium therapy in acoustic trauma Magnes Res. 2006 Dec;19(4):244-54.
41.Arie Gordin, David Goldenberg, Avishay Golz, Aviram Netzer, Henry Zvi Joachims Magnesium: a new therapy for idiopathic sudden sensorineural hearing loss. Otol Neurotol. 2002 Jul;23(4):447-51.
42.Michael J Cevette 1, David M Barrs, Alpen Patel, Kelly P Conroy, Sarah Sydlowski, Brie N Noble, Gregory A Nelson, Jan Stepanek. Phase 2 study examining magnesium-dependent tinnitus. Int Tinnitus J. 2011;16(2):168-73.
43.Yeh CW, Tseng LH, Yang CH, Hwang CF. Effects of oral zinc supplementation on patients with noise-induced hearing loss associated tinnitus: A clinical trial. Biomed J. 2019 Feb;42(1):46-52.
44.António Raposo, Ariana Saraiva, Fernando Ramos, Conrado Carrascosa, Dele Raheem, Rita Bárbara, Henrique Silva. The Role of Food Supplementation in Microcirculation-A Comprehensive Review. Biology (Basel). 2021 Jul 2;10(7):616.
45.Ernst E, Stevinson C. Ginkgo biloba for tinnitus: a review. Clinical Otolaryngology1999;24:164‐7.
46.Chauhan B, Arya S, Chauhan K. Ginkgo biloba Administered Singly and Combined With Antioxidants in Tinnitus Patients. J Audiol Otol. 2023 Jan;27(1):37-44.
47.Victor S Sierpina 1, Bernd Wollschlaeger, Mark Blumenthal. Ginkgo biloba. Am Fam Physician. 2003 Sep 1;68(5):923-6.
48.A Didier, M T Droy-Lefaix, C Aurousseau, Y Cazals.Effects of Ginkgo biloba extract (EGb 761) on cochlear vasculature in the guinea pig: morphometric measurements and laser Doppler flowmetry. Eur Arch Otorhinolaryngol. 1996;253(1-2):25-30.
49.Dakshinamurti S, Dakshinamurti K. Antihypertensive and neuroprotective actions of pyridoxine and its derivatives. Can J Physiol Pharmacol. 2015 Dec;93(12):1083-90.
50.Houston DK, Johnson MA, Nozza RJ, Gunter EW, Shea KJ, Cutler GM, Edmonds JT. Age-related hearing loss, vitamin B-12, and folate in elderly women. Am J Clin Nutr. 1999 Mar;69(3):564-71.
51.Raquel Martínez-Vega, Francisco Garrido, Teresa Partearroyo, Rafael Cediel, Steven H. Zeisel, Concepción Martínez-Álvarez, Gregorio Varela-Moreiras, Isabel Varela-Nieto, and María A. Pajares. Folic acid deficiency induces premature hearing loss through mechanisms involving cochlear oxidative stress and impairment of homocysteine metabolism.FASEB J. 2015 Feb; 29(2): 418–432.
Δρ Δημήτριος Γκέλης ΜD, ORL, DDS, PhD
Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης (MD, ORL, DDS, PhD)
Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρικός Ερευνητής και Συγγραφέας
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Ιατρική Έρευνα, Συμπληρωματική Ιατρική. Διεύθυνση: ΚΟΡΙΝΘΟΣ
Τηλ: 6944280764, Email: pharmage@otenet.gr
www.gelis.gr, www.pharmagel.gr , www.orlpedia.gr , www.allergopedia.gr, d3gkelin.gr, www.vitaminb12.gr, www.zinc.gr, www.curcumin.gr
Αικατερίνη Γκέλη
Αικατερίνη ΓκέληΕχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη διαγνωστική με υπερήχους, κλασσική ακτινολογία παίδων και ενηλίκων, γναθοπροσωπική ακτινολογία, περιβαλλοντική ιατρική, ιατρική διατροφολογία, συμπληρωματική ιατρική.
Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.
Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση, παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.