24 Ιαν

H συμπληρωματική χορήγηση ψευδαργύρου βελτιώνει την απώλεια βάρους, τους δείκτες της φλεγμονής και την αντίσταση στην ινσουλίνη ατόμων με παχυσαρκία©

Ο αριθμός των ανθρωπομετρικών μετρήσεων (σωματικό βάρος, δείκτης μάζας σώματος, περίμετρος μέσης και περίμετρος ισχύων), των δεικτών της φλεγμονής, της αντίστασης στην ινσουλίνη και της όρεξης παχύσαρκων ατόμων και ότι μπορεί να παίξει έναν αποτελεσματικό ρόλο στη θεραπεία της παχυσαρκίας.

Η παχυσαρκία είναι μια πολύπλοκη και πολυπαραγοντική νόσος [1]. Οι τρέχουσες παρεμβάσεις στην αντιμετώπισης της παχυσαρκίας είναι μετρίως επιτυχείς [2].

Βασικό ρόλο στην πρόληψη και αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι ο περιορισμός της διατροφικής κατανάλωσης θερμίδων [3, 4]. Όμως αυτού του είδους οι δίαιτες έχουν συχνά ως επακόλουθο τη δημιουργία έλλειψης μικροθρεπτικών συστατικών[5].

Επίσης η παχυσαρκία και η φλεγμονή που σχετίζεται μαζί της σχετίζονται με ανωμαλίες επιπέδων των μικροθρεπτικών ουσιών. [5,6,7]

Μεταξύ αυτών των ελλείψεων μικροθρεπτικών συστατικών η έλλειψη ψευδαργύρου είναι συνηθισμένο πρόβλημα στα παχύσαρκα άτομα [8,9,10]. Επιπλέον ο ψευδάργυρος έχει αναφερθεί ότι είναι περιορισμένος στις δίαιτες περιορισμένων θερμίδων [11].

Παλαιότερες μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι τα επίπεδα του ψευδαργύρου στο πλάσμα και η πρόσληψη ψευδαργύρου, μέσω των τροφών είναι ανεπαρκείς στα παχύσαρκα άτομα [12, 13, 14]. Αν όμως δεν διορθωθεί η έλλειψη ψευδαργύρου φαίνεται ότι η περαιτέρω απόκτηση βάρους ή η ανάπτυξη της παχυσαρκίας να συνεχίζεται [15].


‘Εχει βρεθεί ότι η καθημερινή λήψη 30mg ψευδαργύρου επί ένα μήνα μειώνει σημαντικά το σωματικό βάρος και το δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) [16].


Πιθανόν το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται στη ρύθμιση της όρεξης,  τη ρύθμιση των αποτελεσμάτων της ινσουλίνης. Επίσης ο ψευδάργυρος συμμετέχει στον εντονότερο μεταβολισμό και τη σύνθεση των ορμονών του θυρεοειδούς, τη δραστηριότητα των υποδοχέων, τη μετατροπή της Τ4 προς Τ3 και την παραγωγή πρωτεϊνών φορέων.

Τα χαμηλά επίπεδα ψευδαργύρου και τα υψηλά επίπεδα λεπτίνης στα παχύσαρκα άτομα δείχνουν ότι υπάρχει μια κρίσιμη συσχέτιση μεταξύ του ψευδαργύρου και της λεπτίνης.

Ο ψευδάργυρος σχετίζεται με την ενζυματική δραστηριότητα της σύνθεσης της μελατονίνης. Η μελατονίνη ασκεί ρυθμιστική δραστηριότητα στην απορρόφηση του ψευδαργύρου από το γαστρεντερικό σύστημα [17] . Η μείωση του σωματικού βάρους και του δείκτη μάζας σώματος επίσης οφείλεται και στη βελτίωση στην αντίσταση στην ινσουλίνη[18, 19].


Μια άλλη άποψη που είναι άξια επισήμανσης είναι τα ευεργετικά αποτελέσματα της διατροφικής πρόσληψης ψευδαργύρου και των επιπέδων του ψευδαργύρου του πλάσματος στην κατάσταση φλεγμονής του σώματος [20,21].

Ο ψευδάργυρος ασκεί πιθανόν αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα δια μέσου βιοχημικής οδού σηματοδότησης κυττοκινών [22] και τη μείωση των επιπέδων της ιντερλευκίνης-6 του πλάσματος (IL-6), του παράγοντα νέκρωσης όγκου-α (TNF-α) και της C-αντιδρώσας πρωτείνης (CRP) [23, 24].

Επιπλέον υπάρχει μια διαρκώς αυξανόμενη βιβλιογραφία που περιγράφει ότι, αυτοί οι δείκτες φλεγμονής σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την αντίσταση στην ινσουλίνη που σχετίζεται με την παχυσαρκία μέσω του αποκλεισμού της ενεργοποίησης των υποδοχέων της σηματοδότησης ινσουλίνης στα β-κύτταρα του παγκρέατος [25].

Πιο πρόσφατα έχει προταθεί η απελίνη (apelin) ως ένας μεσολαβητής της αδιποκίνης, η οποία θα μπορούσε να έχει μια προσαρμοστική απόκριση για να προληφθεί η χρόνια φλεγμονή που σχετίζεται με την παχυσαρκία [26,27].

Εξ άλλου έχει δημοσιευτεί ότι στα άτομα με παχυσαρκία τα υψηλότερα επίπεδα απελίνης σχετίζονται με αντίσταση στην ινσουλίνη και χρόνια φλεγμονή [28].

Βάσει λοιπόν μελετών που έχουν προηγηθεί οι χαμηλές συγκεντρώσεις και και τα υψηλά επίπεδα δεικτών της φλεγμονής μπορεί να έχουν σχέση με υψηλό δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) [29, 30]. Έτσι είναι λογικό να υποτεθεί ότι η συμπληρωματική χορήγηση ψευδαργύρου μπορεί να έχει ευνοϊκά αποτελέσματα στην απώλεια βάρους ή να αναστρέψει τις συνοσηρότητες, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη.

Έχει βρεθεί ότι η καθημερινή συμπληρωματική λήψη 30mg ψευδαργύρου μαζί με την εφαρμογή δίαιτας περιορισμού θερμίδων προκαλεί ευεργετικά αποτελέσματα περιορισμού των ανθρωπομετρικών μετρήσεων (σωματικό βάρος, δείκτης μάζας σώματος, περίμετρος μέσης και περίμετρος ισχύων), των δεικτών της φλεγμονής, της αντίστασης στην ινσουλίνη και της όρεξης παχύσαρκων ατόμων και ότι μπορεί να παίξει έναν αποτελεσματικό ρόλο στη θεραπεία της παχυσαρκίας [31].
Συνιστάται όπως τα παχύσαρκα άτομα, εκτός από τη δίαιτα περιορισμού των ημερήσιων θερμίδων να παίρνουν καθημερινά, πρωί μεσημέρι και βράδυ από μία κάψουλα πικολινικού ψευδαργύρου (Ζincobell), επί ένα τρίμηνο. Κάθε κάψουλα του Zincobell περιέχει 10 mg πικολινικού ψευδαργύρου μαζί με 119 mg βιταμίνης C.

Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση

1, Chooi YC, Ding C, Magkos F. The epidemiology of obesity. Metabolism. 2019 Mar;92:6-10.
3.Piehowski KE, Preston AG, Miller DL, Nickols-Richardson SM. A reduced-calorie dietary pattern including a daily sweet snack promotes body weight reduction and body composition improvements in premenopausal women who are overweight and obese: a pilot study. J Am Diet Assoc. 2011;111:1198–203.PubMed  PubMed Central  Article  Google Scholar
4. Apple DM, Mahesula S, Fonseca RS, Zhu C, Kokovay E. Calorie restriction protects neural stem cells from age-related deficits in the subventricular zone. Aging (Albany NY). 2019 Jan 8;11(1):115-126.
5. Cheng HL, Griffin HJ, Bryant CE, Rooney KB, Steinbeck KS, O’Connor HT. Impact of diet and weight loss on iron and zinc status in overweight and obese young women. Asia Pac J Clin Nutr. 2013;22:574–82. CAS  PubMed  PubMed Central  Google Scholar
6. Zhao L, Zhang X, Shen Y, Fang X, Wang Y, Wang F.Obesity and iron deficiency: a quantitative meta-analysis. Obes Rev. 2015 Dec;16(12):1081-93.
7.García OP, Ronquillo D, del Carmen Caamaño M, Martínez G, Camacho M, López V, et al. Zinc, iron and vitamins A, C and E are associated with obesity, inflammation, lipid profile and insulin resistance in Mexican school-aged children. Nutrients. 2013;5:5012–30. PubMed  PubMed Central  Article  CAS  Google Scholar
8. Sallé A, Demarsy D, Poirier AL, Lelièvre B, Topart P, Guilloteau G, Bécouarn G, Rohmer V. Zinc deficiency: a frequent and underestimated complication after bariatric surgery. Obes Surg. 2010 Dec;20(12):1660-70.
9. Harvie MN, Pegington M, Mattson MP, Frystyk J, Dillon B, Evans G, Cuzick J, Jebb SA, Martin B, Cutler RG, Son TG, Maudsley S, Carlson OD, Egan JM, Flyvbjerg A, Howell A. The effects of intermittent or continuous energy restriction on weight loss and metabolic disease risk markers: a randomized trial in young overweight women. Int J Obes (Lond). 2011 May;35(5):714-27.
10. Ishikawa Y, Kudo H, Kagawa Y, Sakamoto S. Increased plasma levels of zinc in obese adult females on a weight-loss program based on a hypocaloric balanced diet. In Vivo. 2005;19:1035–7. CAS  PubMed  PubMed Central  Google Scholar
11. Helen O, Munas Z, Griffin H, Rooney K, Cheng HL, Steinbeck K. Nutritional adequacy of energy restricted diets for young obese women. Asia Pac J Clin Nutr. 2011;20:206–11.Google Scholar
12. Fukunaka A, Fujitani Y. Role of Zinc Homeostasis in the Pathogenesis of Diabetes and Obesity. Int J Mol Sci. 2018 Feb 6;19(2):476.
13.Kimmons JE, Blanck HM, Tohill BC, Zhang J, Khan LK. Associations between body mass index and the prevalence of low micronutrient levels among US adults. Med Gen Med. 2006;8:59. Google Scholar
14. Ho M, Heath AM, Gow M, Baur LA, Cowell CT, Samman S, Garnett SP. Zinc Intake, Zinc Bioavailability and Plasma Zinc in Obese Adolescents with Clinical Insulin Resistance Following Low Energy Diets. Ann Nutr Metab. 2016;69(2):135-141.
15. Kaidar-Person O, Person B, Szomstein S, Rosenthal RJ. Nutritional deficiencies in morbidly obese patients: a new form of malnutrition? Obes Surg. 2008;18:870–6. PubMed  Article  PubMed Central  Google Scholar
16. Rathnayake KM, Silva K, Jayawardena R.Effects of zinc supplementation on obesity: study protocol for a randomized controlled clinical trial. Trials. 2016 Nov 4;17(1):534.
17. Baltaci AK, Mogulkoc R, Baltaci SB. Pak J Pharm Sci. Review: The role of zinc in the endocrine system. 2019 Jan;32(1):231-239.
18. Dubey P, Thakur V, Chattopadhyay M. Role of Minerals and Trace Elements in Diabetes and Insulin Resistance. Nutrients. 2020 Jun 23;12(6):1864.
19. Haase H, Maret W. Protein tyrosine phosphatases as targets of the combined insulinomimetic effects of zinc and oxidants. Biometals. 2005;18:333–8. CAS  PubMed  Article  PubMed Central  Google Scholar
20. Olechnowicz J, Tinkov A, Skalny A, Suliburska J. Zinc status is associated with inflammation, oxidative stress, lipid, and glucose metabolism. J Physiol Sci. 2017;68:19–31. PubMed  PubMed Central  Article  CAS  Google Scholar
21. Mantzoros CS, Prasad AS, Beck FW, Grabowski S, Kaplan J, Adair C, et al. Zinc may regulate serum leptin concentrations in humans. J Am Coll Nutr. 1998;17:270–5.CAS  PubMed  Article  PubMed Central  Google Scholar
22. Iddir M, Brito A, Dingeo G, Fernandez Del Campo SS, Samouda H, La Frano MR, Bohn T. Nutrients. 2020 May 27;12(6):1562. Strengthening the Immune System and Reducing Inflammation and Oxidative Stress through Diet and Nutrition: Considerations during the COVID-19 Crisis.
23.Prasad AS. Zinc: role in immunity, oxidative stress and chronic inflammation. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2009;12:646–52. CAS  PubMed  Article  PubMed Central  Google Scholar
24. Foster M, Petocz P, Samman S. Inflammation markers predict zinc transporter gene expression in women with type 2 diabetes mellitus. J Nutr Biochem. 2013;24:1655–61.CAS  PubMed  Article  PubMed Central  Google Scholar
25. Amin MN, Hussain MS, Sarwar MS, Rahman Moghal MM, Das A, Hossain MZ, Chowdhury JA, Millat MS, Islam MS. How the association between obesity and inflammation may lead to insulin resistance and cancer. Diabetes Metab Syndr. 2019 Mar-Apr;13(2):1213-1224.
26. Ouchi N, Parker JL, Lugus JJ, Walsh K. Adipokines in inflammation and metabolic disease. Nat Rev Immunol. 2011 Feb;11(2):85-97.
27.Apelin, diabetes, and obesity. Castan-Laurell I, Dray C, Attané C, Duparc T, Knauf C, Valet P. Endocrine. 2011 Aug;40(1):1-9. doi: 10.1007/s12020-011-9507-9.
28. Krist J, Wieder K, Klöting N, Oberbach A, Kralisch S, Wiesner T, et al. Effects of weight loss and exercise on apelin serum concentrations and adipose tissue expression in human obesity. Obes Facts. 2013;6:57–69. CAS  PubMed  PubMed Central  Article  Google Scholar
29. García OP, Long KZ, Rosado JL. Impact of micronutrient deficiencies on obesity. Nutr Rev. 2009;67:559–72. PubMed  Article  PubMed Central  Google Scholar
30. Kim J, Ahn J. Effect of zinc supplementation on inflammatory markers and adipokines in young obese women. Biol Trace Elem Res. 2014;157:101–6. PubMed  Article  CAS  PubMed Central  Google Scholar
31. Khorsandi H, Nikpayam O, Yousefi R, Parandoosh M, Hosseinzadeh N, Saidpour A, Ghorbani A. Zinc supplementation improves body weight management, inflammatory biomarkers and insulin resistance in individuals with obesity: a randomized, placebo-controlled, double-blind trial. DiabetolMetabSyndr. 2019 Dec 2;11:101.
Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης

Δρ.Δημήτριος Ν. Γκέλης
Iατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος
Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρικός Συγγραφέας, Ιατρικός Ερευνητής 

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ: Ιατρική Έρευνα, Συμπληρωματική Ιατρική

Διεύθυνση: ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Τηλ: 6944280764, Email: pharmage@otenet.gr
www.gelis.gr, www.pharmagel.gr , www.orlpedia.gr , www.allergopedia.gr, d3gkelin.gr, www.vitaminb12.gr, www.zinc.gr, www.curcumin.gr

Αικατερίνη Γκέλη
Αικατερίνη Γκέλη
Ιατρός, Ακτινοδιαγνώστρια
 Άσσος, Κορίνθου.
Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη διαγνωστική με υπερήχους, κλασσική ακτινολογία παίδων και ενηλίκων, γναθοπροσωπική ακτινολογία, περιβαλλοντική ιατρική, ιατρική διατροφολογία, συμπληρωματική ιατρική.


Σημείωση: Το παρόν επιστημονικό άρθρο γράφτηκε για λόγους ενημέρωσης των ιατρών και των λοιπών επιστημόνων υγείας και δεν αποτελεί  μέσο διάγνωσης ή αντιμετώπισης ή πρόληψης ασθενειών, ούτε αποτελεί ιατρική συμβουλή για ασθενείς, από τον συγγραφέα ή τους συγγραφείς του άρθρου.

Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.
Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από  τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση,  παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας 

Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.