Σε μελέτες που έχουν γίνει σε διάφορες πληθυσμιακές ομάδες βρέθηκε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της αυξημένης πρόσληψης σκόρδου και του περιορισμού του κινδύνου εκδήλωσης ορισμένων καρκίνων.
Μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ο καρκίνος του στομάχου, παχέος εντέρου οισοφάγου, παγκρέατος, προστάτη και του μαστού.
Οι πληθυσμιακές μελέτες είναι πολυσύνθετες μελέτες σε διάφορες ομάδες πληθυσμών, στις οποίες ερευνάται η αιτία, η συχνότητα, η εξάπλωση της νόσου ή ερευνώνται τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων που σχετίζονται με την υγεία, οι τροφικοί και διατροφικοί παράγοντες οι οι περιβαλλοντικές επιδράσεις.
Η ανάλυση πέντε πληθυσμιακών μελετών έδειξε ότι όσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση ωμού και μαγειρεμένου σκόρδου, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου του στομάχου και του παχέος εντέρου [1].
Στη μελέτη που έγινε από την δεκαμελή επιτροπή της Ευρωπαϊκής Προοπτικής Έρευνας της σχέσης καρκίνου και διατροφής [European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC)] σε πολυεθνικό επίπεδο, σε άνδρες και γυναίκες, από 10 χώρες ερευνήθηκαν τα αποτελέσματα της διατροφής επί του καρκίνου.
Στη μελέτη αυτή βρέθηκε ότι η υψηλότερη κατανάλωση κρεμμυδιών και σκόρδου είχε σχέση με τον περιορισμό των κρουσμάτων καρκίνου του πεπτικού συστήματος [2, 3].
Σε μια μεγάλη προοπτική μελέτη που έγινε σε γυναίκες της Αϊόβα ερευνήθηκε εάν η διατροφή, η κατανομή του σωματικού λίπους και άλλοι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται με την κατανάλωση σκόρου και τη συχνότητα εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου σε ηλικιωμένες γυναίκες.
Τα ευρήματα της παραπάνω έρευνας έδειξαν την ύπαρξη ισχυρής σχέσης μεταξύ της κατανάλωσης σκόρδου και του κινδύνου εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Οι γυναίκες που κατανάλωναν μεγαλύτερες ποσότητες σκόρδου είχαν μικρότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του παχέος εντέρου κατά 50% , σε σύγκριση με τις γυναίκες που κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες σκόρδου [4].
Επίσης, μελέτες της σχέσης κατανάλωσης σκόρδου και και του κινδύνου πρόκλησης καρκίνου έχουν γίνει και στην Κίνα. Σε μια από αυτές τις μελέτες οι ερευνητές βρήκαν ότι, η συχνή κατανάλωση σκόρδου και διαφόρων ποικιλιών κρεμμυδιών και σχοινόπρασου είχε σχέση με την ελάττωση του κινδύνου πρόκλησης καρκίνου του οισοφάγου και του στομάχου. Μάλιστα, όσο μεγαλύτερη ήταν η κατανάλωση, τόσο μικρότερος ήταν ο κίνδυνος πρόκλησης αυτών των καρκίνων [5].
Παρόμοια, σε μιαν άλλη Κινέζικη έρευνα βρέθηκε ότι η κατανάλωση λαχανικών του γένους Allium και ειδικότερα σκόρδου και κρεμμυδιών περιορίζει τον κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου του στομάχου [6].
Σε άλλη μελέτη του Hsing AW και των συνεργατών στην Κίνα βρέθηκε ότι η ημερήσια κατανάλωση λαχανικών του γένους Allium σε ποσότητα μεγαλύτερη των 10 γραμμαρίων ημερησίως και ιδιαίτερα σκόρδων και κρεμμυδιών είχε σχέση με τον περιορισμό του κινδύνου πρόκλησης καρκίνου του προστάτη, κατά 50%, σε σύγκριση με πληθυσμούς που κατανάλωναν 2.2γραμμάρια σκόρδου και κρεμμυδιού, ημερησίως [7].
Υπάρχουν αποδείξεις επίσης ότι η αυξημένη κατανάλωση σκόρδου μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου του παγκρέατος. Σε μια μελέτη που έγινε σε κατοίκους της περιοχής του κόλπου του San Francisco Bay, των ΗΠΑ, βρέθηκε ότι ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου του παγκρέατος ήτα κατά 54% μικρότερος στα άτομα που κατανάλωναν μεγαλύτερες ποσότητες σκόρδου σε σύγκριση με τα άτομα που κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες [8].
Σε μια Γαλλική έρευνα βρέθηκε ότι η αυξημένη κατανάλωση σκόρδου είχε σημαντικά στατιστικώς χαμηλότερο κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου του μαστού. Λαμβάνοντας δε υπόψη τη συνολική πρόσληψη θερμίδων και άλλων αναγνωρισμένων παραγόντων κινδύνου πρόκλησης καρκίνου του μαστού, περιορίζεται ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου του μαστού στα άτομα που καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες διατροφικών ινών, σκόρδων και κρεμμυδιών [9].
Βλέπε επίσης: Σκόρδο: Πόσο ασφαλής είναι κατανάλωση σκόρδου;©
Σκόρδο: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το σκόρδο κατά του καρκίνου;©
Σκόρδο:Τα αποτελέσματα της αντικαρκινικής δράσης του σκόρδου σε ανθρώπους©
Σκόρδο: Ποια είναι η ιδανική δόση σκόρδου για την πρόληψη του καρκίνου;©
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση
1.Fleischauer AT, Arab L. Garlic and cancer: A critical review of the epidemiologic literature. Journal of Nutrition 2001; 131(3s):1032S–1040S.
2, Gonzalez CA, Pera G, Agudo A, et al. Fruit and vegetable intake and the risk of stomach and oesophagus adenocarcinoma in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC-EURGAST). International Journal of Cancer2006; 118(10): 2559–2566.
3.Holly L. Nicastro, Sharon A. Ross, John A. Milner. Garlic and onions: Their cancer prevention properties. Cancer Prev Res (Phila) Author manuscript; available in PMC 2016 Mar 1. Published in final edited form as: Cancer Prev Res (Phila). 2015 Mar; 8(3): 181–189. Published online 2015 Jan 13.doi: 10.1158/1940-6207.CAPR-14-0172
4.Steinmetz KA, Kushi LH, Bostick RM, Folsom AR, Potter JD. Vegetables, fruit, and colon cancer in the Iowa Women’s Health Study. American Journal of Epidemiology 1994; 139(1):1–15.
5.Gao CM, Takezaki T, Ding JH, Li MS, Tajima K. Protective effect of allium vegetables against both esophageal and stomach cancer: A simultaneous case-referent study of a high-epidemic area in Jiangsu Province, China. Japanese Journal of Cancer Research1999; 90(6):614–621.
6.Setiawan VW, Yu GP, Lu QY, et al. Allium vegetables and stomach cancer risk in China.Asian Pacific Journal of Cancer Prevention 2005; 6(3):387–395.
7. Hsing AW, Chokkalingam AP, Gao YT, et al. Allium vegetables and risk of prostate cancer: A population-based study. Journal of the National Cancer Institute 2002; 94(21):1648–1651
8. Chan JM, Wang F, Holly EA. Vegetable and fruit intake and pancreatic cancer in a population-based case-control study in the San Francisco bay area. Cancer Epidemiology Biomarkers & Prevention 2005; 14(9):2093–2097.
9. Challier B, Perarnau JM, Viel JF. Garlic, onion and cereal fibre as protective factors for breast cancer: A French case-control study. European Journal of Epidemiology 1998; 14(8):737–747.
Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.
Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση, παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.