Η ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα) χαρακτηρίζεται από δέρμα, το οποίον είναι ξηρό, κνησμώδες και φλεγμονώδες με δυσβιοτικό μικροβίωμα. Το μικροβίωμα είναι η κοινότητα μικροοργανισμών (όπως μύκητες, βακτήρια και ιοί),
Η αβεβαιότητα και η απομόνωση έχουν συνδεθεί με προβλήματα ψυχικής υγείας. Αυτή η διαπίστωση έγινε ιδιαίτερα αισθητή με την πανδημία COVID-19, κατά την οποία, σε πολλά άτομα προκλήθηκαν προβλήματα ψυχικής υγείας. H μετα-ανάλυση 51 μελετών που περιελάμβανε 18.917 ασθενείς με COVID-19 διαπίστωσε ότι τα πιο συνηθισμένα νευροψυχιατρικά συμπτώματα (μετα-οξέα επακόλουθα του COVID-19)
Τα χέρια που έχουν εκπαιδευτεί να φροντίζουν συμπονετικά συνανθρώπους μας, οι οποίοι χρειάζονται ιατρική ή οδοντιατρική ή νοσηλευτική φροντίδα συχνά παθαίνουν δερματίτιδα στα χέρια τους, είτε από τη χρήση απολυμαντικών,
Tα στέμφυλα των σταφυλιών (σπόροι, φλούδες, μίσχοι) μειώνουν τη σοβαρότητα της μη αλκοολικής ηπατικής στεάτωσης και την ανάπτυξη στεατοηπατίτιδας, βελτιώνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη και μειώνοντας την έκτοπη εναπόθεση λίπους στα ποντίκια
To κολλοειδές βρώμης χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για τη θεραπεία δερματικών καταστάσεων,
Η αλλεργική ρινίτιδα είναι το αποτέλεσμα τις αντίδρασης εισπνεόμενων αλλεργιογόνων με ειδικές ΙgE ανοσοσφαιρίνες και είναι μια από τις πιο συνηθισμένες χρόνιες παθήσεις, η οποία επηρεάζει….
Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια χρόνια εκζεματώδης νόσος που χαρακτηρίζεται από ανοσοαντιδράσεις που επιτελούνται με τη μεσολάβηση Τ βοηθητικών κυττάρων τύπου 2 (T helper 2 (Th2) -shifted allergic immunity) , βλάβη του δερματικού φραγμού και κνησμό.
To έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα (AΔ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης, μη λοιμώδης νόσος του δέρματος, που υποτροπιάζει. Η ατοπική δερματίτιδα χαρακτηρίζεται από δυσλειτουργία του φραγμού του δέρματος και ανοσολογική δυσλειτουργία που επηρεάζει περίπου το 20% των παιδιών και το 2-5% των ενηλίκων παγκοσμίως.
Oι άφθες ή τα αφθώδη έλκη είναι το πιο συχνό είδος έλκους που παρατηρείται στο βλεννογόνο του στοματοφάρυγγα, σε όλες τις ηλικίες. Οι άφθες εκδηλώνονται στο στοματικό βλεννογόνο ή στη βάση των ούλων και σπανιότερα στις αμυγδαλές ή τον φάρυγγα.
Ό έλεγχος των κραδασμών των φωνητικών χορδών σε αργή κίνηση επιτυγχάνεται με τη βοήθεια του στροβοσκοπίου. Η στροβοσκόπηση του λάρυγγα είναι ένα σημαντικό διαγνωστικό εργαλείο στην εξέταση ασθενών με φωνιατρικά προβλήματα[1].