Δρ.Δημήτριος Ν. Γκέλης, Δρ Βασίλειος Ζαχαριάδης, Ευάγγελος Γκόλας, Άρης Πάγκαλος, Δημήτριος Μπατζακάκης

Ως ιδιοπαθής , αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα [ΙΑΝΒ] ορίζεται η αιφνίδια απώλεια της ακοής μεγαλύτερης των 30dB, η οποία εκδηλώνεται τουλάχιστον σε τρεις παρακείμενες ακοομετρικές συχνότητες μέσα σε 72 ώρες ή λιγότερο. Η ΙΑΝΒ είναι νόσος άγνωστης αιτιολογίας. [1].

Η παθογένεση της ΙΑΝΒ παραμένει, προς το παρόν αδιευκρίνιστη. Παρά τούτο φαίνεται η ΙΑΝΒ 

να χαρακτηρίζεται από την παρουσία υποξίας στην περίλεμφο του έσω ωτός και ως εκ τούτου και στην αιθουσαία κλίμακα και το όργανο του Corti, που υπάρχουν στο έσω ους [2].

Η αιφνίδια βαρηκοΐα είναι μια επείγουσα ωτορινολαρυγγολογική κατάσταση. Οι κατευθυντήριες οδηγίες της American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery εστιάζονται κυρίως στην ιδιοπαθή αιφνίδια βαρηκοΐα των ενηλίκων ασθενών άνω των 18 ετών. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της ΙΑΝΒ μπορεί να βελτιώσει την αποκατάσταση της ακοής και την ποιότητα ζωής των ασθενών [3].

Η αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα αφορά τα 5 έως 20 στα 100,000 άτομα με την εμφάνιση 4000 νέων περιπτώσεων, κατ’ έτος στις ΗΠΑ [3].

Στους άνδρες ασθενείς με αιφνίδια βαρηκοΐα, κατά τη λήψη του ιστορικού τους ερευνάται η χρήση φαρμάκων κατά της στητικής δυσλειτουργίας.

Οι αναστολείς του τύπου 5 φωσφοδιεστεράσης [Phosphodiesterase type 5 (PDE5) inhibitors] θεωρούνται θεραπείες πρώτης εκλογής για τους άνδρες με στυτική δυσλειτουργία. Στα φύλλα οδηγιών που συνοδεύουν τα ιδιοσακευάσματα της ταδαλαφίλης, σιλδεναφίλης και βαδεναφίλης που κυκλοφορούν στο εμπόριο αναφέρεται ότι μεταξύ των παρενεργειών τους περιλαμβάνεται η αιφνίδια βαρηκοΐα [23, 24, 25].

Θεραπείες της ιδιοπαθούς αιφνίδιας νευραισθητήριας βαρηκοίας

Αν η ΙΑΝΒ παραμείνει χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία. Έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα θεραπευτικά τα κορτικοστεροειδή, αγγειοδιασταλτικά, ανοσοκατασταλτικά, αντιικά φάρμακα και το υπερβαρικό οξυγόνο, αν και για όλα αυτά υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις.

Σήμερα, η πλέον αποδεκτή θεραπεία, της ΙΑΝΒ γενικά είναι η χορήγηση κορτικοστεροειδών, αν και δεν υπάρχει μια παγκόσμια τυποποιημένη κατευθυντήρια οδηγία πρακτικής εφαρμογής της [4].

Έχουν χρησιμοποιηθεί ποικίλα θεραπευτικά σχήματα κορτικοστεροειδών με διαφορετικές δοσολογίες και διαφορετικούς τρόπους χορήγησης τους. Μια υψηλή δόση κορτικοστεροειδούς από το στόμα ή ενδοφλεβίως πιστεύεται ότι μπορεί να επαναφέρει την ακουστική ικανότητα. Η χορήγηση του κορτικοστεροειιδούς από το στόμα διαρκεί 10-14 ημέρες [5].

Η συστηματική χορήγηση και η ενδοτυμπανική χορήγηση κορτικοστεροειδούς εφαρμόζονται ευρύτατα για τη θεραπεία της ΙΑΝΒ, ενώ χορηγούνται και αγγειοδιασταλτικά, ανοσοκατασταλτικά και αντιικά φάρμακα. Παρά τούτο, μόνο στο 61% των ασθενών αποκαθίσταται πλήρως η ακοή τους και γιαυτό το λόγο υπάρχουν ακόμη αμφιλεγόμενες απόψεις για τη θεραπεία της ΙΑΝΒ [6].

Έτσι λοιπόν η θεραπεία της ΙΑΝΒ με κορτικοστεροειδή που χορηγούνται από οποιαδήποτε οδό δεν θεωρείται ικανοποιητική, καθώς μόνο στο 61% των πασχόντων αποκαθίσταται η ακοή τους [7].

Σε όσους η συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδούς αποδείχτηκε άκαρπη, εφαρμόστηκε ευρύτατα η ενδοτυμπανική ένεση κορτικοστεροειδούς με στόχο την απελευθέρωση του κορτικοστεροειδούς στο έσω ους. Η ενδοτυμπανική έκχυση κορτικοστεροειδούς μπορεί να συνοδευτεί από επιπλοκές, όπως η διάτρηση του τυμπάνου, η μυριγγίτιδα και η μέση ωτίτιδα.

Τα αποτελέσματα της θεραπείας της αιφνίδιας νευραισθητήριας βαρηκοίας με χορήγση κορτικοστεροειδούς, που έγινε με τρείς τρόπους [20]

O Lim HJ και οι συνεργάτες του (2012) στο Department of Otolaryngology, Ajou University School of Medicine, Suwon, Republic of Korea θεράπευσαν ασθενείς με αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα, τηρώντας διάφορα πρωτόκολλα επί ασθενών στα εξωτερικά ιατρεία.

Στη μελέτη τους συνέκριναν τρεις διαφορετικούς τρόπους θεραπείας χορηγώντας κορτικοστεροειδές. Η μελέτη ήταν προοπτική τυχαιοποιημένα ελεγχόμενη.

Μελετήθηκαν 60 ασθενείς που διαγνώστηκαν με αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα και αντιμετωπίστηκαν στα εξωτερικά ιατρεία.

Οι ασθενείς διαιρέθηκαν στην τύχη και σε ίσους αριθμούς τριών ομάδων, βάσει της θεραπείας που τους χορηγήθηκε.

Η πρώτη ομάδα ασθενών πήρε από το στόμα κορτικοστεροειδές για 10 ημέρες.

Η δεύτερη ομάδα πήρε ενδοτυμπανική ένεση δεξαμεθαζόνης, με 4 εγχύσεις μέσα σε 10 ημέρες.

Και στην τρίτη ομάδα χορηγήθηκε κορτικοστεροειδές με τους δύο τρόπους, δηλαδή από το στόμα και ενδοτυμπανικά.

Ο έλεγχος της βελτίωσης της ακουστικής ικανότητας έγινε μετρώντας 4 συχνότητες στο πάσχον αυτί (0.5, 1, 2, και 3 kHz). Η αλλαγή στην ακοή εκτιμήθηκε συγκρίνοντας τα ευρήματα των ακοομετρήσεων πριν και μετά τις θεραπείες

Η συχνότητα αποκατάστασης αξιολογήθηκε βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών της American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery (AAO-HNS) Clinical Practice Guidelines

Τα αποτελέσματα της θεραπείας στις τρεις ομάδες ήσαν κέρδος ακοής για την Ομάδα Ι 12.8 ± 15.4 decibels (dB), για την Ομάδα ΙΙ 12.1 ± 14.6 dB και για την ομάδα ΙΙΙ 21.9 ± 26.2 dB. Η συχνότητα αποκατάστασης ήταν 60% στις ομάδες I και III και 55% στην ομάδα II. Η συνολική συχνότητα αποκατάστασης ήταν 58.3% (35 από τους 60 ασθενείς).

Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά κέρδους ακοής και συχνότητας αποκατάστασης της ακοής μεταξύ των τριών ομάδων.

Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά κέρδους ακοής σε κάποια ειδική συχνότητα μεταξύ των τριών ομάδων.

Συμπέρασμα: Τα τρία διαφορετικά πρωτόκολλα θεραπείας της αιφνίδιας νευραισθητήριας βαρηκοΐας με χορήγηση κορτικοστεροειδούς από το στόμα ή ενδοτυμπανικά ή με το συνδυασμό τους επέφερε τα ίδια αποτελέσματα συχνότητας αποκατάστασης της ακουστικής ικανότητας των ασθενών

Παρά τα ανωτέρω σε μια σοβαρή αιφνίδια βαρηκοΐα μπορεί να χρησιμοποιηθεί η συνδυασμένη ενδοτυμπανική και από του στόματος χορήγηση κορτικοστεροειδούς ως αρχική θεραπεία [21].

H θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο έχει αποδειχτεί ότι ασκεί σημαντικό επιπρόσθετο αποτέλεσμα, όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με την κορτιζονοθεραπεία [8], ιδίως όταν έχει αποτύχει η πρωταρχική θεραπεία με τη χορήγηση κορτικοστεροειδούς, από οποιαδήποτε οδό [22].

Τα αποτελέσματα της θεραπείας της ΙΑΝΒ βελτιώνονται γενικά όταν η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο συνδυάζεται με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική αγωγή [9].

Η συστηματική θεραπεία με κορτικοστεροειδή συν την ενδοτυμπανική ένεση κορτικοστεροειδούς μπορεί να είναι αποτελεσματικότερη από τη θεραπεία με συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδούς και τη θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο και γιαυτό μπορεί να γίνει θεραπεία πρώτης εκλογής για την ΙΑΝΒ, εφόσον δεν υπάρχει διαθέσιμος θάλαμος υπερβαρικού οξυγόνου [10].

Θεραπεία της ιδιοπαθούς νευραισθητήριας βαρηκοΐας [ΙΑΝΒ] με υπερβαρικό οξυγόνο (HBO2)

Η βελτίωση των οξέων διαταραχών του έσω ωτός με τη χρησιμοποίηση υπερβαρικού οξυγόνου πρωτοαναφέρθηκε στη βιβλιογραφία στο τέλος της δεκαετίας του 1960, τόσον από Γάλλους, όσο και από Γερμανούς συγγραφείς [11].

Η ιδιοπαθής αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα [ΙΑΝΒ] αποτελεί την πιο πρόσφατα αποδεκτή θεραπευτική ένδειξη της χρησιμοποίησης του υπερβαρικού οξυγόνου από την Undersea and Hyperbaric Medical Society’s Hyperbaric Oxygen Therapy Committee. Δυστυχώς, διεθνώς μόνο τα ναυτικά νοσοκομεία διαθέτουν θαλάμους υπεβαρικού οξυγόνου και ελάχιστα ιδιωτικά νοσοκομεία, ενώ η υπερβαρική ιατρική δεν διδάσκεται στα ιατρικά πανεπιστήμια και απαιτείται εξειδίκευση των ιατρών που θα ασχοληθούν με την υπερβαρική ιατρική.

Μέχρι σήμερα, η θεραπεία της ΙΑΝΒ με υπερβαρικό οξυγόνο έχει αξιολογηθεί σε περισσότερες από 100 ιατρικές ανακοινώσεις της διεθνούς βιβλιογραφίας, εκ των οποίων οι οκτώ είναι τυχαιοποιημένες και ελεγχόμενες κλινικές μελέτες.

Αν και οι αιτίες της αιφνίδιας απώλειας της ακοής δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένες, πιστεύεται ότι σχετίζονται με την έλλειψη οξυγόνου, που προκαλείται μετά από κάποιο αγγειακό πρόβλημα, που δεν έχει ακόμη εντοπιστεί. Κατά τη θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο ο ασθενής εισπνέει καθαρό οξυγόνο, υπό αυξημένη ατμοσφαιρική πίεση μέσα σε ένα ειδικά σχεδιασμένο θάλαμο.

Με την μέθοδο αυτή αυξάνει ο εφοδιασμός του εγκεφάλου και του αυτιού με οξυγόνο με αποτέλεσμα να περιορίζεται η σοβαρότητα της βαρηκοΐας και των εμβοών[12].

Τα καλύτερα αποτελέσματα εξασφαλίζονται, όταν η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο αρχίζει τις δύο πρώτες εβδομάδες από την έναρξη των συμπτωμάτων και συνδυάζεται με κορτιζονοθεραπεία. Σύμφωνα με τον Fujimura και τους συνεργάτες του οι ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν με το συνδυασμό κορτιζονοθεραπείας και υπερβαρικού είχαν καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα από εκείνους που είχαν πάρει μόνο κορτιζονοθεραπεία. [13].

Ο μέσος όρος κέρδους ακουστικής ικανότητας για μια μέτρια βαρηκοΐα μπορεί να φτάσει τα 19.3 dB και τα 37.7 dB για τις σοβαρές περιπτώσεις.

Αυτά τα επίπεδα βελτίωσης της ακουστικής ικανότητας μεταθέτουν τα μέτρια και σοβαρά ελλείμματα της ακοής σε μικρές απώλειες της ακοής, πράγμα που βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα της ζωής των πασχόντων, τόσο κλινικά, όσο και λειτουργικά [2].

Η θεραπεία με υπερβαρικό απαιτεί την αποτελεσματική επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ του ωτορινολαρυγγολόγου, του ειδικού γιατρού στην υπερβαρική ιατρική και του ασθενούς και των συγγενών του. Οι ασθενείς έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τους κινδύνους και τα οφέλη που μπορούν να έχουν από τη θεραπεία, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν άλλες τυποποιημένες εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές. Τα κριτήρια τα οποία χρησιμοποιεί ο θεράπων ωτορινολαρυγγολόγος θα πρέπει να εξηγούνται στον ασθενή, καθώς και τα πιθανά αναμενόμενα θεραπευτικά αποτελέσματα, πάντοτε σε συνεργασία με τον υπεύθυνο γιατρό του θαλάμου υπερβαρικού οξυγόνου.

Αρκετές φορές οι ασθενείς με ΙΑΝΒ ζητούν απεγνωσμένα τη χρησιμοποίηση του υπερβαρικού οξυγόνου, κάτω από το δυσάρεστο συναίσθημα της βαρηκοΐας και των εμβοών των αυτιών τους. Η θεραπεία με υπερβαρικό, σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί μέχρι και την 36 ημέρα από την έναρξη των συμπτωμάτων. Σ’αυτή τη φάση δεν αναμένεται πλέον αυτόματη βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς, καθώς η διαδικασία της φλεγμονής στα εσωτερικά αυτιά [έσω ώτα] δεν διαρκεί περισσότερο από 2-3 εβδομάδες.
Αν και η ενδοτυμπανική ένεση κορτικοστεροειδούς μπορεί να δημιούργησε κάποια οφέλη στην ακουστική ικανότητα, που είναι αντικειμενικά ορατά στο ακοόγραμμα του ασθενούς, εν τούτοις δεν μπορεί κανείς να προσδοκά γενικώς περαιτέρω βελτίωση μετά από 36 ημέρες.

Οι ασθενείς με αμφοτερόπλευρη μετρίου βαθμού βαρηκοΐα μπορεί να έχουν μεγαλύτερο όφελος από το συνδυασμό των θεραπειών υπερβαρικού και κορτιζονοθεραπείας.

Σε πολλές περιπτώσεις η θεραπεία με μόνο με υπερβαρικό μπορεί να αποκαταστήσει πλήρως τα φυσιολογικά επίπεδα ακουστικής ικανότητας και να εξαφανίσει τις εμβοές, χωρίς επιπλοκές [13].

Το τυποποιημένο θεραπευτικό σχήμα χορήγησης υπερβαρικού οξυγόνου για την ΙΑΝΒ δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Το συνηθισμένο όμως θεραπευτικό σχέδιο που εφαρμόζεται είναι του θεραπευτικού πίνακα 45/90 (2 ATA 90 minutes) για δέκα συνεδρίες. Σε περίπτωση που ο ασθενής δείξει επάνοδο της ακοής του χωρίς εμβοές και στα δύο αυτιά κατά τη διάρκεια της τρίτης και πέμπτης συνεδρίας, δεν χρειάζεται να να γίνουν οι υπόλοιπες συνεδρίες.

Ο Topuz και οι συνεργάτες προτείνουν ένα θεραπευτικό σχήμα χορήγησης υπερβαρικού σε ασθενείς με ΙΑΝΒ στις 2.5 ATA επί 90 λεπτά δύο φορές την ημέρα, τις πρώτες 5 ημέρες και στη συνέχεια μια φορά την ημέρα για τις επόμενες δεκαπέντε ημέρες. Αυτό το θεραπευτικό σχήμα έχει δείξει καλά αποτελέσματα. Τα άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών με σοβαρή νευραισθητήρια βαρηκοΐα μεγαλύτερη των 60 dB, στα οποία έγινε θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο, χωρίς καθυστέρηση, επέδειξαν υψηλότερη συχνότητα αποκατάστασης της ακοής τους [14].

Αποτελέσματα αποκατάστασης της ακοής ασθενών με ΙΑΝΒ, στους οποίους έγινε συνδυασμός θεραπειών[15].

Η American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery [Α.Α.Ο.Η.Ν.S] των ΗΠΑ κάνει συστάσεις, που βασίζονται σε αποδείξεις και αφορούν την αξιολόγηση των ασθενών με νευραισθητήρια βαρηκοΐα και με ιδιαίτερη έμφαση στην ΙΑΝΒ [16].

Δίδεται έμφαση στη διαφορική διάγνωση της νευραισθητήριας βαρηκοΐας, όταν αυτή αποτελεί το κύριο ενόχλημα επίσκεψης ασθενούς στον ωτορινολαρυγγολόγο ή οποιοδήποτε άλλο κλινικό γιατρό.

Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει:

(1) Να κάνουν διάκριση μεταξύ της νευραισθητήριας βαρηκοΐας και της βαρηκοΐας τύπου αγωγιμότητας στους ασθενείς με αιφνίδια βαρηκοΐα.

(2) Να εκπαιδεύσουν τους ασθενείς με ιδιοπαθή νευραισθητήρια βαρηκοΐα για τη φύση της κατάστασής τους, τα οφέλη και τους κινδύνους από το είδος της θεραπείας, που θα τους εφαρμοστεί, καθώς και των περιορισμών της θεραπείας και πληροφοριών για την αποτελεσματικότητα των θεραπειών.

(3) Να καθοδηγήσουν τους πάσχοντες με ατελή θεραπευτικά αποτελέσματα στην ύπαρξη σύγχρονων ακουστικών βαρηκοΐας, τα οποία αποκαθιστούν την ακουστική ικανότητα και εξαφανίζουν, πιθανώς, τις εμβοές. Η επιτροπή της παραπάνω Ακαδημίας συστήνει επίσης:

(4) Να γίνεται αξιολόγηση των ασθενών με υποτιθέμενη ιδιοπαθή νευραισθητήρια βαρηκοΐα, για αμφοτερόπλευρη αιφνίδια βαρηκοΐα ή την εκδήλωση εστιακών νευρολογικών ευρημάτων.

(5) Η υποτιθέμενη ύπαρξη ΙΑΝΒ επιβεβαιώνεται, αν υπάρχει στο ακοόγραμμα απώλεια 30 dB σε τρεις συνεχόμενες συχνότητες και η υποκείμενη κατάσταση δεν μπορεί να εντοπιστεί από το ακοολογικό ιστορικό και την κλινική εξέταση του ασθενούς.

(6). Οι ασθενείς με ΙΑΝΒ θα πρέπει να ερευνώνται για την παρουσία οπισθοκοχλιακής παθολογίας με τη λήψη μαγνητικών τομογραφιών, ηλεκτρικών δυναμικών του εγκεφαλικού στελέχους ή συστηματική ακοομετρική παρακολούθηση.

(7) Σε περίπτωση που η αρχική αντιμετώπιση της ΙΑΝΒ με κορτιζονοθεραπεία είναι αναποτελεσματική συνιστάται η ενδοτυμπανική ένεση κορτικοστεροειδούς.

(8) Η παρακολούθηση των ασθενών με ΙΑΝΒ γίνεται με τη λήψη ακοογράμματος μέσα σε έξι μήνες από τη διάγνωση της διαταραχής. Σύμφωνα πάλι με την Α.Α.Ο.Η.Ν.S oι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να δίδουν τις εξής δυνατότητες θεραπείας στους ασθενείς με ΙΑΝΒ.

Η σειρά με την οποία εφαρμόζεται η θεραπεία

(1) Αρχικά να χορηγούνται κορτικοστεροειδή στον κάθε ασθενή με ΙΑΝΒ

(2) Να εφαρμόζεται θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο μέσα σε τρεις μήνες, από τη στιγμή της διάγνωσης της ΙΑΝΒ.

Επίσης η Α.Α.Ο.Η.Ν.S δεν συνιστά τη θεραπεία ρουτίνας, των αντιικών φαρμάκων, των θρομβολυτικών, αγγειοδιασταλτικών, αγγειοδραστικών ουσιών ή αντιοξειδωτικών σε ασθενείς με ΙΑΝΒ. Επίσης δεν συνιστά:

(1) Τη λήψη αξονικής τομογραφίας της κεφαλής και του εγκεφάλου για την αρχική αξιολόγηση ενός ασθενούς με υποτιθέμενη ΙΑΝΒ και

(2) Τη διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων ρουτίνας σε ασθενείς με ΙΑΝΒ [16].

Θεραπεία της ιδιοπαθούς αιφνίδιας βαρηκοΐας με υπερβαρικό οξυγόνο σε ασθενείς, στους οποίους απέτυχε η φαρμακευτική θεραπεία

Ο Muzzi E, και οι συνεργάτες ανέφεραν δεκαεννέα περιπτώσεις ασθενών με αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν στη φαρμακευτική αγωγή, στην οξεία ή στη χρονία φάση της διαταραχής. Αυτοί οι ασθενείς τέθηκαν σε θάλαμο υπερβαρικού οξυγόνου και έκαναν εισπνοή καθαρού οξυγόνου υπό απόλυτη πίεση 2.5 ατμοσφαιρών επί 90 λεπτά και για 30 συνεδρίες.

Στους ασθενείς έγινε ακοομετρικός έλεγχος πριν και μετά τη θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο. Ο αριθμός των συνεδριών υπερβαρικού οξυγόνου, η ηλικία των ασθενών και η καθυστέρηση έναρξης της θεραπείας θεωρήθηκαν ως ποσοτικές μεταβλητές, που πιθανόν επηρέασαν το θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η θεραπεία διάσωσης με υπερβαρικό οξυγόνο φάνηκε ότι βελτίωσε τους ουδούς ακοής καθαρού τόνου των ασθενών, ιδίως στις χαμηλές συχνότητες. Τα θετικά αποτελέσματα ήσαν πιθανότερα, όσο προχωρημένη ήταν η ηλικία των ασθενών και δεν είχε καθυστερήσει η έναρξη της θεραπείας με υπερβαρικό οξυγόνο.

Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο στηρίζεται σε ισχυρά επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν τη χρήση της για τη βελτίωση της ακουστικής ικανότητας των ασθενών με ιδιοπαθή αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα, στις περιπτώσεις εκείνες που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή[17].

Συμπέρασμα

Συμπερασματικά η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά της φαρμακευτικής θεραπείας σε ασθενείς με ιδιοπαθή αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα. Καλύτερα αποτελέσματα προκαλεί όταν εφαρμόζεται ταυτόχρονα με τη φαρμακευτική αγωγή. Το υπερβαρικό οξυγόνο μπορεί να προάγει την οξυγόνωση του έσω ωτός και να ξαναγεννήσει την ακουστική ικανότητα.

Στους ασθενείς που απέτυχε η κορτιζονοθεραπεία από το στόμα ή ενδοφλεβίως ή μετά από ενδοτυμπανική ένεση κορτικοστεροειδούς μπορεί να ωφεληθούν από τη θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο.

Οι έρευνες, που αφορούν την κατανήση της δράσης του υπερβαρικού οξυγόνου σε μοριακό επίπεδο και ιστολογικά συνεχίζεται σε πειραματόζωα. Και σε τυχαιοποιημένες διπλές κλινικές μελέτες επί ανθρώπων, τα αποτελέσματα των οποίων θα ανακοινωθούν στο εγγύς μέλλον.

Εκτός από τις επιστημονικές διεθνείς ανακοινώσεις για την ωφελιμότητα του υπερβαρικού οξυγόνου, η προσωπική κλινική εμπειρία του πρώτου από τους συγγραφείς του παρόντος επιστημονικού άρθρου έδειξε ότι η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο των ασθενών με ιδιοπαθή αιφνίδια νευραισθητήρια βαρηκοΐα, όταν αυτή εφαρμόζεται έγκαιρα, στην αρχή της εκδήλωσης της αιφνίδιας βαρηκοΐας και των εμβοών και ταυτόχρονα χορηγούνται κορτιοκοστεροειδή, αποτελεί μια ασφαλή και αποτελεσματική πρακτική, ιδίως όταν υπάρχει έγκαιρη συντονισμένη συνεργασία του θεράποντα ωτορινολαρυγγολόγου του ασθενούς, του γιατρού υπερβαρικής ιατρικής και του τεχνολογικού προσωπικού του θαλάμου υχορήγησης υπερβαρικού οξυγόνου.

Η χορήγηση υπερβαρικού οξυγόνου είναι ασφαλής ιατρική πράξη, όταν εφαρμόζεται από έμπειρο υπερβαρικό θεραπευτή και τεχνολογικό προσωπικό.

Για τη θεραπεία της ΙΑΝΒ οι 20 συνεδρίες χορήγησης υπερβαρικού οξυγόνου σε πίεση 2.5 ατμοσφαιρών είναι ανεκτές από τους ασθενείς, με ασήμαντες, σπάνιες επιπλοκές. Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο πρέπει να επιλέγεται οπωσδήποτε σε όλες τις περιπτώσεις ολικής ή πολύ σοβαρής αιφνίδιας απώλειας της ακοής [18].

Τα αποτελέσματα της αποκατάστασης της ακουστικής ικανότητας στους ασθενείς με ΙΑΝΒ ποικίλουν, ανάλογα με το βαθμό της βαρηκοΐας και τον τύπο του ακοογραφήματος που συνοδεύει τη βαρηκοΐα.

Η φαρμακοθεραπεία με κορτικοστεροειδή, που συνδυάζεται με τη χορήγηση υπερβαρικού οξυγόνου μπορεί να προάγει τα κλινικά αποτελέσματα των ασθενών με μέτρια έως σοβαρή βαρηκοΐα και με τύπο επίπεδου ή κατιόντος ακοογραφήματος νευραισθητήριας βαρηκοίας [19].

Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση

1. Hughes GB, Freedman MA, Haberkamp TJ, Guay ME. Sudden sensorineural hearing loss. Otolaryngol Clin North Am. 1996 Jun;29(3):393–405. [PubMed]

2. Murphy-Lavoie H, Piper S, Moon RE, Legros T. Hyperbaric oxygen therapy for idiopathic sudden sensorineural hearing loss. Undersea Hyperb Med. 2012 May-Jun;39(3):777-92.

3, Stachler RJ, Chandrasekhar SS, Archer SM, Rosenfeld RM, Schwartz SR, Barrs DM, Brown SR, Fife TD, Ford P, Ganiats TG, Hollingsworth DB, Lewandowski CA, Montano JJ, Saunders JE, Tucci DL, Valente M, Warren BE, Yaremchuk KL, Robertson PJ; American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery. Clinical practice guideline: sudden hearing loss. Otolaryngol Head Neck Surg. 2012 Mar;146(3 Suppl):S1-35.

4. Rauch SD. Clinical practice: idiopathic sudden sensorineural hearing loss. N Engl J Med. 2008 Aug 21;359(8):833–840. [PubMed]

5. Conlin AE, Parnes LS. Treatment of sudden sensorineural hearing loss: I. a systematic review. Arch Otolaryngol Head Neck Surg. 2007 Jun;133(6):573–581. [PubMed]

6. Imsuwansri T, Poonsap P, Snidvongs K. Hyperbaric oxygen therapy for sudden sensorineural hearing loss after failure from oral and intratympanic corticosteroid. Clin Exp Otorhinolaryngol. 2012 Apr;5 Suppl 1:S99-S102. Epub 2012 Apr 30.

7. Wilson WR, Byl FM, Laird N. The efficacy of steroids in the treatment of idiopathic sudden hearing loss: a double-blind clinical study. Arch Otolaryngol. 1980 Dec;106(12):772–776. [PubMed]

8. Fujimura T, Suzuki H, Shiomori T, Udaka T, Mori T. Hyperbaric oxygen and steroid therapy for idiopathic sudden sensorineural hearing loss. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2007 Aug;264(8):861–866. [PubMed]

9. Topuz E, Yigit O, Cinar U, Seven H. Should hyperbaric oxygen be added to treatment in idiopathic sudden sensorineural hearing loss? Eur Arch Otorhinolaryngol. 2004 Aug;261(7):393–396. [PubMed]

10. Suzuki H, Hashida K, Nguyen KH, Hohchi N, Katoh A, Koizumi H, Ohbuchi T. Efficacy of intratympanic steroid administration on idiopathic sudden sensorineural hearing loss in comparison with hyperbaric oxygen therapy. Laryngoscope. 2012 May;122(5):1154-7. doi: 10.1002/lary.23245. Epub 2012 Mar 23.

11. Körpinar S, Alkan Z, Yiğit O, Gör AP, Toklu AS, Cakir B, Soyuyüce OG, Ozkul H. Factors influencing the outcome of idiopathic sudden sensorineural hearing loss treated with hyperbaric oxygen therapy. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2011 Jan;268(1):41-7.

12. Bennett MH, Kertesz T, Yeung P. Hyperbaric oxygen for idiopathic sudden sensorineural hearing loss and tinnitus. Cochrane Database Syst Rev. 2007 Jan 24;(1):CD004739.

13. Fujimura T, Suzuki H, Shiomori T, Udaka T, Mori T. Hyperbaric oxygen and steroid therapy for idiopathic sudden sensorineural hearing loss. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2007 Aug;264(8):861-6. Epub 2007 Mar 6.

14. Topuz E, Yigit O, Cinar U, Seven H. Should hyperbaric oxygen be added to treatment in idiopathic sudden sensorineural hearing loss? Eur Arch Otorhinolaryngol. 2004 Aug;261(7):393-6. Epub 2003 Oct 29.

15. Suzuki H, Hashida K, Nguyen KH, Hohchi N, Katoh A, Koizumi H, Ohbuchi T. Efficacy of intratympanic steroid administration on idiopathic sudden sensorineural hearing loss in comparison with hyperbaric oxygen therapy. Laryngoscope. 2012 May;122(5):1154-7. doi: 10.1002/lary.23245. Epub 2012 Mar 23.

16. Stachler RJ, Chandrasekhar SS, Archer SM, Rosenfeld RM, Schwartz SR, Barrs DM, Brown SR, Fife TD, Ford P, Ganiats TG, Hollingsworth DB, Lewandowski CA, Montano JJ, Saunders JE, Tucci DL, Valente M, Warren BE, Yaremchuk KL, Robertson PJ; American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery. Clinical practice guideline: sudden hearing loss. Otolaryngol Head Neck Surg. 2012 Mar;146(3 Suppl):S1-35.

17. Muzzi E, Zennaro B, Visentin R, Soldano F, Sacilotto C. Hyperbaric oxygen therapy as salvage treatment for sudden sensorineural hearing loss: review of rationale and preliminary report. J Laryngol Otol. 2010 Feb;124(2):e2. Epub 2009 Nov 30.

18. Körpinar S, Alkan Z, Yiğit O, Gör AP, Toklu AS, Cakir B, Soyuyüce OG, Ozkul H. Factors influencing the outcome of idiopathic sudden sensorineural hearing loss treated with hyperbaric oxygen therapy. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2011 Jan;268(1):41-7.

19. Liu Y, Sun D, Shao S, Jiang W, Sun Z, Li Z. The effect of hyperbaric oxygen therapy to different degree of hearing loss and types of threshold curve in sudden deafness patientsLin Chung Er Bi Yan Hou Tou Jing Wai Ke Za Zhi. 2010 Oct;24(19):890-4.

20. Lim HJ, Kim YT, Choi SJ, Lee JB, Park HY, Park K, Choung YH. Efficacy of 3 Different Steroid Treatments for Sudden Sensorineural Hearing Loss: A Prospective, Randomized Trial. Otolaryngol Head Neck Surg. 2012 Oct 16.

21. Gundogan O, Pinar E, Imre A, Ozturkcan S, Cokmez O, Yigiter AC. Therapeutic Efficacy of the Combination of Intratympanic Methylprednisolone and Oral Steroid for Idiopathic Sudden Deafness. Otolaryngol Head Neck Surg. 2013 Aug 19.

22. Cvorovic L, Jovanovic MB, Milutinovic Z, Arsovic N, Djeric D. Randomized prospective trial of hyperbaric oxygen therapy and intratympanic steroid injection as salvage treatment of sudden sensorineural hearing loss. Otol Neurotol. 2013 Aug;34(6):1021-6.

23. Bayer Levitra® (Vardenafil HCl) Tablets.http://univgraph.com/bayer/inserts/levitra.pdf (accessed September 2008)

24. Eli Lilly Cialis® (Tadalafil) Tablet.http://pi.lilly.com/us/cialis-pi.pdf (accessed September 2008)

25. Pfizer Laboratories Viagra® (Sildenafil Citrate) Tablets.http://media.pfizer.com/files/products/uspi_viagra.pdf (accessed June 2009)

Το παρόν άρθρο αναθεωρήθηκε στις 5 Ιουλίου του 2018 και  την 1η Νοεμβρίου 2018