H οξεία μέση ωτίτιδα προκαλεί νοσηρότητα στο 80%των παιδιών κάτω των τριών ετών και μπορεί να περάσει απαρατήρητη εκτός και αν διαγνωστεί από γιατρό. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η συχνότητα της νόσου διαρκώς αυξάνει. Αν και η οξεία μέση ωτίτιδα είναι πολυπαραγοντική νόσος, εν τούτοις η κυριότερη αιτία της η λοίμωξη από βακτηρίδια και ιοί, που προέρχονται από το ρινοφάρυγγα.
O όρος βιταμίνη D σημαίνει τις διάφορες κύριες μορφές της βιταμίνης και κυρίως την βιταμίνη D2 και τη βιταμίνη D3. H βιταμίνη D2 ανευρίσκεται σε ζύμες και ορισμένα μανιτάρια. Κλινικής σημασίας είναι η βιταμίνη D3.
Το 1933, ο Σουηδός οφθαλμίατρος Hendrik Sjögren ήταν ο πρώτος που πρότεινε ότι πίσω από την ξηρότητα των βλεννογόνων που παρουσίαζαν αρκετοί από τους ασθενείς του, θα μπορούσε να υπάρχει μια συστηματική ασθένεια
Oι άνθρωποι εφοδιάζονται τη βιταμίνη D μέσω της φωτοσύνθεσης στο δέρμα τους και δια της προσλήψεως ορισμένων τροφών.
Οι ωτορινολαρυγγολόγοι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μελέτη και έρευνα της βιταμίνης D, διότι σε ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με βαρηκοΐα από ωτοσκλήρυνση, αλλεργική ρινίτιδα και καθυποτροπήν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού και του στοματοφάρυγγα τα επίπεδα της 25-υδροξυβιταμίνης D3 [βασικός μεταβολίτης της βιταμίνης D3] είναι ελλειπή ή ανεπαρκή.
Η L-θεανίνη(γ-γλουταμυλαιθυλαμίδη) είναι ένα μοναδικό μη πρωτεϊνoγενές αμινοξύ που απαντάται φυσικά στο πράσινο τσάϊ (CameliaSinensis), η οποία λαμβάνει μέρος στη βιοσύνθεση των πολυφαινολών του πράσινου τσαγιού.
Όσοι πετάμε με αεροπλάνο αναρωτιόμαστε γιατί άραγε να μπουκώνουν τ’ αυτιά, καθώς το αεροπλάνο παίρνει ή χάνει ύψος; Ή άλλες φορές όταν δεν μπουκώνουν τ’ αυτιά γιατί πονάνε;
Προστασία της υγείας του καρδιοκυκλοφορικού συστήματος με συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης D3.
Η βιταμίνη D3 είναι μια ορμόνη που συντίθεται στο δέρμα των θηλαστικών μετά από έκθεση τους στην υπεριώδη ακτινοβολία Β του ήλιου (βιταμίνη D3). Επιπλέον μικρές ποσότητες βιταμίνης D3 μπορεί να προσληφθούν και από ορισμένες τροφές (ψάρια, αυγά γαλακτοκομικά, ορισμένα είδη μανιταριών,) και από τρόφιμα στα οποία προστίθενται τεχνητά μικρές ποσότητες βιταμίνης D3 [1, 2].
Η βιταμίνη D ανακαλύφθηκε τον περασμένο αιώνα εξαιτίας της επιδημίας της παιδικής νόσου των οστών, της ραχίτιδας. [1].