Έχει παρατηρηθεί ότι τα μέλη διαφόρων οικογενειών ροχαλίζουν ενοχλητικά, χωρίς να έχει αποδειχθεί όμως, ότι τούτο είναι κληρονομικό. Υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ του καθ’έξιν ροχαλητού και του οικογενειακού
ιστορικού ροχαλητού μεταξύ των παπούδων, των γονέων, τωνσυγγενών και των παιδιών [1].
Οι συγγενείς ασθενών με άπνοιες κατά τον ύπνο παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα
ομάδα των συγγενών των ασθενών με υπνικές άπνοιες. Δεν έχουν παρατηρηθεί διαφορές στη συχνότητα της αρτηριακής υπέρτασης, ισχαιμικής καρδιοπάθειας και σαγχαρώδους διαβήτη μεταξύ των συγγενών των ατόμων που ροχαλίζουν και έχουν άπνοιες στον ύπνο και ατών που δεν ροχαλίζουν[2].
Βεβαίως αν τα μέλη μιας οικογενείας εμφανίζουν μια δυσανάλογα μικρή κάτω γνάθο, σε σχέση προς την άνω γνάθο, ως κληρονομικό γνώρισμα, τότε όλα τα μέλη της οικογενείας με αυτό το χαρακτηριστικό ροχαλίζουν.
Η σύγκλιση των δοντιών της άνω και της κάτω γνάθου καθορίζεται από την τελική διαμόρφωση του σπλαγχνικού κρανίου, που μπορεί να είναι κληρονομικά προδιαγραμμένη, η οποία όμως μπορεί να επηρεάζεται και από επίκτητους παράγοντες.
Ο μεσογναθικός : Στον τύπο αυτό προέχει ελαφρώς το σαγόνι και το πρόσωπο του φαίνεται στο πλάι, επιπεδωμένο. Στα άτομα αυτά δύσκολα υποχωρεί η γλώσσα προς τα πίσω και συνήθως δεν ροχαλίζουν εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος.
1. Ο οπισθογναθικός : Στον τύπο αυτό προέχει η άνω γνάθος, με επακόλουθο να μη συγκλείνουν τα δόντια και να παραμένει ένα κενό μεταξύ της άνω και της κάτο5 γνάθου. Η μη σύγκλειση των γνάθων ευνοεί τη στοματική αναπνοή και την ολίσθηση της γλώσσας προς τα πίσω, με επακόλουθο τη μερική ή ολική απόφραξη κατά τον ύπνο με μεγάλη πιθανότητα πρόκλησης ροχαλητού.
2. Ο προγναθικός : Στον τύπο αυτό προέχει η κάτω γνάθος, δεν συγκλείνουν σωστά οι γνάθοι και αυτό ευνοεί τη στοματική αναπνοή και τη διευκόλυνση πρόκλησης ροχαλητού.
Συνοπτικά υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ του συνήθους ροχαλητού και του οικογενειακού ιστορικού του ροχαλητού. Μεταξύ των καθ΄έξιν ροχαλητικών ατόμων ο γενετικός δείκτης (Lewis blood group phenotype, Le(a+b-) και η ηλικία, έχει βρεθεί μέχρι τώρα ότι είναι οι μόνοι παράγοντες που συντελούν, οι σύζυγοι να κοιμούνται σε ξεχωριστό δωμάτιο εξ αιτίας του ροχαλητού του ενός εκ των δύο. Τα ευρήματα των μελετών που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν ότι, σε κάποια έκταση το ροχαλητό είναι κληρονομικό [4].
3. Βιβλιογραφία
1. Jennum P, Hein HO, Suadicani P, Sørensen H, Gyntelberg F. Snoring, family history, and genetic markers in men. The Copenhagen Male Study. Chest. 1995 May;107(5):1289-93.
2. Bielicki P, Przybyłowski T, Droszcz W, Byśkiniewicz K, Korczyński P, Chazan R. Familial clustering of symptoms typical for OSAS.Pneumonol Alergol Pol. 2006;74(1):59-62.
3. Padma A, Ramakrishnan N, Narayanan V. Management of obstructive sleep apnea: A dental perspective. Indian J Dent Res. 2007 Oct-Dec;18(4):201-9.
4. Jennum P, Hein HO, Suadicani P, Sørensen H, Gyntelberg F. Snoring, family history, and genetic markers in men. The Copenhagen Male Study.Chest. 1995 May;107(5):1289-93.
Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.
Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση, παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.