ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Οδοντίατρος, Ωτορινολαρυγγολόγος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δαμασκηνού 46, Κόρινθος 20100, τηλ. 2741026631, 6944280764, e-mail: pharmage@otenet.gr www.gelis.gr, www.gkelanto.gr, www.allergopedia.gr, www.orlpedia.gr ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ:ΩΡΛ Αλλεργία, Εμβοές αυτιών, κακοσμία στόματος, Ροχαλητό, Βαρηκοία , Ίλιγγος, Διαταραχές οσφρήσεως και γεύσης, Διαταραχές της φωνής, ΩΡΛ ογκολογία, Aντιγήρανση, Προληπτική Ιατρική, Ιατρική Διατροφολογία, Συμπληρωματική Ιατρική, Περιβαλλοντική Ιατρική, Κόκκινο κρασί και Υγεία, Βιταμίνη D

Ο σίελος είναι μια πολύπλοκη έκκριση, του οποίου το 98% του όγκου του εκκρίνεται από τους μείζονες σιελογόνους αδένες και το υπόλοιπο 7% από τους ελάσσονες σιελογόνους αδένες. Το 99% του σιέλου είναι νερό και το υπόλοιπο 1% συνίσταται από οργανικά και ανόργανα μόρια. Είναι σημαντική τόσον η ποσότητα, όσο και η ποιότητα του σιέλου ⁽³⁷⁾.

 

Ο σίελος του στόματος είναι ένα υγρό υπότονο υψίστης λειτουργικής σημασίας. Όταν για οποιοδήποτε λόγο ο σίελος απουσιάζει από τη στοματοφαρυγγική κοιλότητα ή υπάρχει σε ανεπαρκείς ποσότητες, επηρεάζει σοβαρές λειτουργίες του στοματοφάρυγγα, του λάρυγγα και του γαστρεντερικού σωλήνα. Επιπλέον, δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα στην ποιότητα της ζωής του πάσχοντος.]

 

Ο σίελος εκτελεί τρεις σημαντικές λειτουργίες

1. Διευκολύνει τους μηχανισμούς του στόματος και του φάρυγγα που συμμετέχουν στην κατάποση, την αναπνοή και την ομιλία.

2. Καθώς ρέει συνεχώς, χωρίς διακοπή, όλο το 24ωρο προστατεύει το στόμα και το λοιπό γαστρεντερικό σωλήνα από λοιμογόνα μικρόβια, διότι δρα καθαριστικά και λόγω της ενδογενούς βακτηριογόνου δράσης του.

3. Συμβάλλει στην έναρξη της προπέψης με την επεξεργασία του βλωμού της τροφής κατά τη μάσηση ⁽¹⁾.

Οι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ζωή και χωρίς σάλιο. Η απώλεια του σιέλου από τη στοματοφαρυγγική κοιλότητα δεν είναι μεν άμεσα απειλητική για τη ζωή των ανθρώπων, πλην όμως προκαλεί ποικίλες δυσχέρειες, κακή ποιότητα ζωής και απουσία ευεξίας.
Η φάση της πέψης που διεκπεραιώνεται στη στοματική κοιλότητα είναι οριακής σημασίας για τους ανθρώπους. Όμως ο σίελος είναι σημαντικός για την επεξεργασία της τροφής, ώστε να μπορέσει να μασηθεί, να καταποθεί και να τεθεί σε λειτουργία η αίσθηση της γεύσης. Άνευ σιέλου, η ώρα των γευμάτων γίνεται προβληματική, δυσάρεστη και βάζει σε στρες τον πάσχοντα.
Το πολύπλοκο μείγμα των συστατικών του σιέλου παρέχει μια πολύ αποτελεσματική σειρά συστημάτων, που χρησιμεύουν στη λείανση και στην προστασία των μαλακών και σκληρών ιστών του στόματος.

Η εξασφάλιση της προστασίας των μαλακών ιστών του στόματος με τον σίελο εμποδίζει την ξηρότητα του βλεννογόνου, τη δημιουργία εξελκώσεων, και την επαφή με δυνητικά καρκινογόνα με τη βοήθεια της μουκίνης και των αντιπρωτεασών.
Ο σίελος ενισχύει τη δυνατότητα αποκατάστασης των τραυματισμένων μαλακών ιστών, περιορίζοντας το χρόνο πήξεως και επιταχύνοντας τη σύγκλειση των χειλέων του τραύματος. Μια μεγάλη προστατευτική λειτουργία του σιέλου προκύπτει από τη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας ή του οικοσυστήματος της στοματικής κοιλότητας ⁽³⁶⁾ μέσω:
(1) Του καθαρισμού και του διαρκούς ξεπλύματος του στόματος
(2) . Τη συσσώρευση και την περιορισμένη πρόσφυση επί του βλεννογόνου του στόματος ιών, βακτηριδίων μυκήτων με ανοσολογικά και μη ανοσολογικά μέσα και
(3). Την άμεση αντιβακτηριδιακή δραστηριότητα.

Ο σίελος διαθέτει αντιμυκητιασικά και αντιικά συστήματα, διατηρεί σταθερό το pH του στόματος, συμβάλλει στη ρύθμιση του pH της οδοντικής πλάκας και συμβάλλει στην ουδετεροποίηση των οξέων που μπορεί να φτάσουν στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση από τον οισοφάγο. Η ακεραιότητα των δοντιών συντηρείται από το σίελο και εξαρτάται από:
(1) Το μηχανικό καθαρισμό και την απομάκρυνση των υδατανθράκων από τις οδοντικές επιφάνειες.
(2) Την ωρίμανση και την αναμεταλλωση της αδαμαντίνης μετά την ανατολή των οδόντων ⁽³⁵⁾.

Ο σίελος δρα ως ασφαλές και δραστικό λειαντικό, διατηρώντας υγρό το βλεννογόνο του στοματοφάρυγγα. Η πλήρης απουσία του σιέλου από το στόμα (ασιαλία) καθιστά δυσχερείς ή επώδυνες τις παραπάνω λειτουργίες.
H υποσιαλία είναι η ελαττωμένη παραγωγή και έκκριση σιέλου, η οποία μπορεί και αυτή να επηρεάσει τις φυσιολογικές λειτουργίες, οι οποίες απαιτούν τις σωστές ποσότητες σιέλου προκειμένου να ολοκληρωθούν. Σε παθολογικές καταστάσεις που συνοδεύονται από ξηροστομία μπορεί να επηρεαστεί και η λειτουργία της γεύσης εξ αιτίας της ανεπάρκειας της σιελικής ροής, αφού παρεμποδίζεται η μεταφορά των ουσιών που ερεθίζουν τη γεύση προς τους γευστικούς κάλυκες ⁽³⁴⁾.

Η δημιουργία ξηρού βλεννογόνου στο στόμα αναγκάζει τη γλώσσα να κολλάει στην υπερώα. Σε πολλές περιπτώσεις η γλώσσα ξεκολλάει μόνο με τη βοήθεια του δακτύλου του ασθενούς.
Ο σίελος παίζει θεμελιώδη ρόλο στη διατήρηση της στοματικής υγιεινής. Ως ξηροστομία ορίζεται το υποκειμενικό αίσθημα της στοματικής ξηρότητας, που οφείλεται σε σημαντική ελάττωση της έκκρισης του σιέλου και μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια ⁽²⁾ .

Εφόσον η ασιαλία επιμένει για μακρά περίοδο, πολύ σύντομα θα οδηγήσει στη δημιουργία στοματίτιδας, φαρυγγίτιδας και αργότερα επίσης λαρυγγίτιδας και σιαλαδενίτιδας. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθεί η ξηροστομία σε σηπτική κατάσταση ⁽³⁾ .

Τα δόντια και τα ούλα υφίστανται σοβαρές βλάβες, όταν υπάρχει ξηροστομία. Τέλος, επειδή η ενζυματική δράση του σίελου είναι ανύπαρκτη επάνω στην υπό κατάποση τροφή, εκτός από την ξηρή οισοφαγίτιδα, δημιουργείται και σοβαρό πρόβλημα στην πέψη των τροφών.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑΣ

Ξηροστομία παρατηρείται σε: Διαταραχές της λειτουργίας του νευροφυτικού συστήματος, στα εμπύρετα νοσήματα, στις καταστάσεις που συνοδεύονται από αφυδάτωση, αυτοάνοσα νοσήματα, όπως το σύνδρομο Sjőgren, καταστάσεις που τα άτομα αναπνέουν μόνο από το στόμα, η λήψη αντιχολινεργικών φαρμάκων, αντιισταμινικών, τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών (αντιχολινεργικά αποτελέσματα) διουρητικών.

Ξηροστομία μπορεί να εμφανίσουν ορισμένα άτομα για ψυχογενείς λόγους, τα άτομα που βρίσκονται υπό μηχανική αναπνοή και έχουν λάβει προαναισθητική αγωγή με μορφίνη και σκοπολαμίνη.
Καταστάσεις περιορισμένης τροποποιημένης ή πλήρους κατάργησης της έκκρισης σιέλου μπορεί να προκληθούν από λοιμώξεις και ιδιαίτερα από νευρογενείς ή ορμονικές δυσλειτουργίες ^{(23, 24)}.

Μια αυξημένη ξηρότητα του στόματος μπορεί να συμβεί επίσης μετά από μακρόχρονες περιόδους αναισθησίας, μετά από τραχειοστομία και σε μεταβολικές διαταραχές που σχετίζονται με προκωματώδεις ή κωματώδεις καταστάσεις.
Καθώς ο γηριατρικός πληθυσμός αυξάνει, αυξάνει και η συχνότητα της ξηροστομίας ⁽⁴⁾, δεδομένου ότι τα ηλικιωμένα άτομα χρησιμοποιούν συχνότερα φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν ξηροστομία ⁽⁵⁾ .

Άλλη σοβαρή αιτία ξηροστομίας είναι η λήψη υψηλών δόσεων ακτινοβολίας στις περιοχές του προσώπου και του τραχήλου για νεοπλασίες αυτών των περιοχών ⁽⁶⁾ .

O Dawes και Odlum ⁽⁸⁾ σύγκριναν τη μη διεγερθείσα συχνότητα σιαλικής ροής (unstimulated salivary flow rate) και τον υπολειπόμενο σιαλικό όγκο (residual salivary volume), ήτοι τον όγκο του σιέλου, που παραμένει στο στόμα μετά την κατάποση, σε μια ομάδα 23 ατόμων που χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες και μια ομάδα 25 ασθενών, που δέχτηκαν ακτινοθεραπεία, διότι είχαν υποστεί αφαίρεση των σιελογόνων αδένων ή έπασχαν από καρκίνο σε κάποιο σημείο της κεφαλής και του τραχήλου.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η συχνότητα μέσης ροής (mean flow rate ± 0 σταθερή απόκλιση) στην ομάδα των ασθενών ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των δυο ομάδων (0,7 ± 0,28 και 0,82±0,26 ml αντίστοιχα). Οι 25 ασθενείς υποδιαιρέθηκαν, σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν για την κατάσταση του στόματός τους ως έχοντες: μη ξηρότητα (3), αρκετή ξηρότητα (12) και μεγάλη ξηρότητα (10).

Ο μέσος υπολειπόμενος όγκος σιέλου ήταν σημαντικά μικρότερος στους ασθενείς με μεγάλη ξηρότητα (p<0,002) και έφθανε το επίπεδο του 71% του επιπέδου των μαρτύρων. Από την ερεύνα αυτή φαίνεται ότι στις περιπτώσεις ξηροστομίας μετά από ακτινοθεραπεία της περιοχής της κεφαλής και του τραχήλου, η ξηροστομία δεν σημαίνει την πλήρη έλλειψη υγρασίας από το στόμα.

Σημαίνει μάλλον ότι υπάρχουν εντοπισμένες περιοχές ξηρότητας, ιδίως στη σκληρή υπερώα, όπου η σιελική επίστρωση είναι ιδιαίτερα λεπτή και το υγρό υφίσταται απορρόφηση ή εξάτμιση εξ αιτίας της στοματικής αναπνοής.

Η ιονίζουσα ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στους σιελογόνους αδένες, βλάβη, που εκδηλώνεται ως καταστροφή λοβιδιακών κυττάρων (cinar cell destruction) με επακόλουθη ατροφία και ίνωση των αδένων ⁽⁸⁾.

H χημειοθεραπεία του καρκίνου μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην παραγωγή σιέλου, αλλά οι αλλαγές είναι συνήθως λιγότερο σοβαρές και παροδικές. Λεπτομερής κατάλογος των αιτίων της ξηροστομίας περιγράφεται από τον Μπατζακάκη και Παππά⁽²⁶⁾ .

ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΕΦΥΓΡΑΝΤΙΚΟΥ ΣΠΡΕΪ “ΧEROGKELIN¨ (ΧΕΡΟΓΚΕΛΙΝ)  ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΩΣ Ο ΣΙΕΛΟΣ

Οι φυσικές και χημικές ιδιότητες των συστατικών του Xerogkelin, το κάνουν να συμπεριφέρεται περίπου, όπως ο φυσικός σίελος Η σύγχρονη χημεία έχει οδηγήσει στην παρασκευή ενός σταθερού και ανθεκτικού μείγματος στο χρόνο, το οποίο μιμείται τη δράση και λειτουργικότητα του φυσιολογικού σιέλου, χωρίς να περιέχει χημικά συντηρητικά, όπως τα παραμπένιο, μεθυλπαραμπένιο, κλπ. ή προωθητικό αέριο.

Παρά το γεγονός, ότι το Xerogkelin αποτελεί ιατρικό καλλιεργητικό μέσο, εν τούτοις δεν περικλείει τον κίνδυνο ανάπτυξης λοιμογόνων μικροοργανισμών, χάρις στα φυτικά και ακίνδυνα φυτικά συντηρητικά του.

Το Xerogkelin φέρεται σε μικρά φιαλίδια, των 100ml δια των οποίων εκτοξεύεται υπό μορφή ψεκασμών στη στοματική κοιλότητα. Το φιαλίδιο μεταφέρεται εύκολα από τον ασθενή. Κάθε ψεκασμός απλώνεται στο στοματοφαρυγγικό βλεννογόνο ισομερώς, χωρίς να προκαλεί δυσφορία στον ασθενή, ο οποίος μπορεί να κάνει ασφαλώς μέχρι 10 ψεκασμούς κάθε 1-2 ώρες, ανάλογα με τις ανάγκες του, χωρίς να αισθάνεται δυσφορία, αφού από τον πρώτο ψεκασμό παύει να κολλάει η γλώσσα του ασθενούς στον ουρανίσκο του.
Συνήθως οι ασθενείς με ξηροστομία αδυνατούν να σφυρίξουν.

Αφού γίνουν οι ψεκασμοί του στοματοφαρυγγικού βλεννογόνου με Xerogkelin, ο ασθενής μπορεί να επανακτήσει την ικανότητα να  σφυρίζει με τα χείλια του.  Ο στεγνός   βλεννογόνος των χειλιών του στόματος του ασθενούς δεν επιτρέπει την παραγωγή σφυρίγματος.

Ανάλογα με το πόσοι αδένες έχουν παραμείνει άθιχτοι από την ακτινοθεραπεία, οι ασθενείς που πάσχουν από ακτινογενή σιαλαδενίτιδα χρειάζονται μεταξύ των 10-20 ml ημερησίως Xerogkelin, που οι ίδιοι το αποκαλούν τεχνητό σίελο.

Η ποσότητα αυτή τους εξασφαλίζει εξαίρετη λειτουργία του στόματος και εξαλείφει τη δυσφορία του ασθενούς. Οι ψεκασμοί του Xerogkelin εφαρμόζονται μεταξύ των γευμάτων.

Οι ψεκασμοί δεν χρησιμεύουν στην αραίωση της τροφής ή στη διευκόλυνση της κατάποσης. Αφού έχει επιτευχθεί η λείανση του στοματικού και του φαρυγγικού βλεννογόνου με το Xerogkelin επί αρκετές ώρες, η λήψη μιας μικρής ποσότητας νερού ή άλλου ροφήματος κατά τη διάρκεια του γεύματος είναι επαρκής, για να αποκαταστήσει στο κανονικό τη βρώση της τροφής ή να την καταστήσει και πάλι ευχάριστη.

Πριν από τις πρώτες θεραπευτικές εφαρμογές του πρώτου εφυγραντικού του στοματικού βλεννογόνου από τον Matzker⁽²²⁾ το 1974, προηγήθηκαν μελέτες της έκκρισης του σιέλου σε υγιείς εθελοντές και σε ασθενείς με ξηροστομία, χρησιμοποιώντας τη δοκιμασία του σπόγγου κατά Seeger.
Έτσι λοιπόν, οι φυσιολογικοί εθελοντές (10 φοιτητές ιατρικής) απέβαλαν περί τα 2500 ml σιέλου στο σπόγγο.
Η ποσότητα αυτή έπεσε στα 320-1490 ml σε ασθενείς που έπασχαν από ακτινογενή σιαλαδενίτιδα. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις μετρήθηκαν στον σπόγγο 30ml σιέλου. Αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται και τη μέγιστη δόση του Xerogkelin , χρησιμοποιώντας 6-7 ψεκασμούς, το 20 φορές τουλάχιστον ημερησίως.

Εν τω μεταξύ, το Xerogkelin έχει χρησιμοποιηθεί στην ωτορινολαρυγγολογική μονάδα αντιμετώπισης της ξηροστομίας του γράφοντος σε περισσότερους από 300 ασθενείς τα τελευταία πέντε έτη, με διαταραχή στην παραγωγή σιέλου, ποικίλης αιτιολογίας, διάφορων τύπων και βαθμών.

Δεν παρατηρήθηκαν παρενέργειες ή δεν βρέθηκαν αντενδείξεις. Οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα, όταν καταπίνουν το Xerogkelin. Άλλοι πάλι ασθενείς αφού συγκρατήσουν αρκετό χρονικό διάστημα τους ψεκασμούς του Xerogkelin το φτύνουν, χωρίς αυτό να επηρεάζει την αποτελεσματικότητά του.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΑΤΑΠΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ 

Τα πιο δυσάρεστα επακόλουθα μετά την ακτινοθεραπεία ασθενών με καρκίνο της κεφαλής και του τραχήλου είναι οι επιπλοκές από το στόματοφάρυγγα, ρινοφάρυγγα και το λάρυγγα. Η διαταραγμένη λειτουργία των σιελογόνων αδένων και η επακόλουθη ξηροστομία μπορεί να επιμείνουν για χρόνια μετά την ακτινοθεραπεία και να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα της ζωής των ασθενών ⁽³⁸⁾.

Η ακτινοβόληση των μεγάλων και των μικρών σιελογόνων αδένων προκαλεί όχι μόνο σημαντικό περιορισμό της ποσότητας, αλλά και της ποιότητας του σιέλου. Ο σίελος που μπορεί να παράγεται είναι υπερβολικά κολλώδης, ξηραίνεται γρήγορα και παύει να λειαίνει τους βλεννογόνους. Ο ασθενής αναφέρει ένα ενοχλητικό αίσθημα, που του προκαλεί ο κολλημένος σίελος, ο οποίος αποσπάται από το στόμα και το φάρυγγα με μεγάλη δυσκολία.

Επιπρόσθετα, ο ασθενής παραπονείται για σημαντική υπογευσία (κολλώδης γεύση), περιγράφοντας πως ό,τι τρώγει έχει την ίδια κακή γεύση. Ακολουθούν λοιμώξεις του στοματικού και φαρυγγικού βλεννογόνου με μια κίτρινη επικάλυψη, έντονη κακοσμία του στόματος και επώδυνη κατάποση και εγκατάσταση στοματικής μονιλίασης. Οι διαταραγμένοι στοματικοί και φαρυγγικοί μηχανισμοί εμποδίζουν την κατάποση και την ομιλία.

Είναι γνωστό στους ΩΡΛ και τους ακτινοθεραπευτές η άρνηση των ασθενών να υποστούν μια απόλυτα αναγκαία δεύτερη και τρίτη σειρά ακτινοθεραπείας εξ αιτίας του φόβου της σιαλαδενίτιδας από ακτινοβολία.

Όταν έχει διατηρηθεί η υπολειπόμενη εκκριτική ικανότητα (residual secretory capacity) των σιελογόνων αδένων συνιστάται η διέγερση τους με μηχανικά ή γευστικά ερεθίσματα, κατά συχνά χρονικά διαστήματα, ως υποστηρικτική στοματική φροντίδα.

Εναλλακτικά η σιαλική ροή μπορεί να διεγερθεί με τη χρήση χολινεργικών φαρμάκων, όπως η πιλοκαρπίνη ( 5-10 mg X 3 ημερησίως) ⁽⁹⁾ ή κεβιμελίνη ^{(10 11)} .
Τα τελευταία φάρμακα είναι επωφελή, εφόσον υπάρχει αριθμός άθιχτων από την ακτινοβολία σιελογόνων αδένων.

Αφού τελειώσει η ακτινοθεραπεία θα πρέπει να γίνεται κάθε 3 μήνες οδοντιατρικός έλεγχος, ώστε να αντιμετωπίζεται οποιαδήποτε στοματική φλεγμονή και τερηδόνα.
Καθημερινά πρέπει να καθαρίζεται το στόμα με παιδική οδοντόκρεμα, ώστε να είναι λιγότερο ερεθιστική.

Η μετακτινική φλεγμονή του στοματοφάρυγγα που αναστατώνει τους ασθενείς από τον πόνο, την ξηρότητα και τη δυσκαταποσία μπορεί να ανακουφιστεί με τους εξής τρόπους:
Η ξηροστομία, η επώδυνη ξηρότητα του φάρυγγα και η επώδυνη δυσκαταποσία μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους στοματικούς ψεκασμούς Xerogkelin, που διαθέτει μαλακτικές,  εφυγραντικές, λειαντικές και πλυντικές ιδιότητες.

Ο ασθενής μπορεί να κάνει 8-10 ψεκασμούς στην στοματική κοιλότητα κάθε μισή έως μία ώρα και να κρατάει το Xerogkelin όσο πιό πολύ ώρα μπορεί μέσα στο στόμα του και να κάνει ανά τακτά διαστήματα γαργάρες. Στο τέλος καταπίνει ή φτύνει ότι έχει απομείνει στο στόμα του. Το Xerogkelin δεν δρα επουλωτικά αλλά ανακουφίζει την επώδυνη ξηροστομία σε βαθμό ικανοποιητικό και γιαυτό ο ασθενής συνεχίζει τη χρήση του, όσο χρονικό διάστημα επιθυμεί, χωρίς παρενέργειες.

Η μετακτινική φλεγμονή του βλενογόνου του στοματοφάρυγγα μπορεί να ανακουφιστεί και να επιταχυυνθεί η επόυλωση, κάνοντας κάθε δύο ώρες στοματοπλύσεις με ελαιόλαδο, επί 3-5 λεπτά κάθε φορά και το φτύνει η το καταπίνει ο ασθενής. Αν κατορθώσει να το καταπιεί ο ασθενής αυτό προστίθεται στις καθημερινές θερμιδικές τουυ ανάγκες.
Η επώδυνη ξηρότητα του ρινοφάρυγγα ανακουφίζεται και επιταχύνεται η επούλωσή της, κάνοντας 3 ψεκασμούς στο κάθε ρουθούνι με το Rhinosisam nasal spray, το οποίο περιέχει σισαμέλαιο (μαλακτικό, επθλωτικό, αντιοξειδωτικό, μαστιχέλαιο (μαλακτικό, αντιμικροβιακό) και βιταμίνη Ε (αντιοξειδωτικό, μαλακτικό).
μπ
Η έντονη κακοσμία του στόματος μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χρήση 2-3 σταγόνων αιθερίων ελαίων (ROCHALITEX drops), οι οποίες, αφού αραιωθούν σε ένα ποτήρι νερό γίνονται στοματοπλύσεις.

Η νυκτερινή ξηροστομία μπορεί να ανακουφιστεί ψεκάζοντας τις στοματικές επιφάνειες με το Xerogkelin.

Το Xerogkelin spray περιέχει ως λειαντικό παράγοντα την υδροξυαιθυλοκυτταρίνη. Το Xerogkelin περιέχει ύδωρ μαστίχας Χίου, που το καθιστά ελαφρώς αρωματικό και ευκολότερα αποδεκτό από τους ασθενείς.

Η σύγχρονη έρευνα έχει στραφεί στην παραγωγή βιο-δραστικού σιέλου και σταμοτοπλύσεων που περιέχουν αντιμικροβιακά πεπτίδια για την προστασία των ιστών από μικροβιακές αποικίες, την καταστολή ή τη θεραπεία των φλεγμονών του βλεννογόνου και των ουλών ⁽¹²⁾ .

H ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΤΗΝ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ ΓΗΡΙΑΤΡΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ.

Η ξηροστομία και η υπολειτουργία των σιελογόνων αδένων (ΥΣΑ) επιπολάζουν στους γηριατρικούς πληθυσμούς ⁽³⁹⁾. Πολλοί ηλικιωμένοι παραπονούνται για δυσφορία, δυσχέρεια στη χρήση οδοντοστοιχιών και δυσκολίες σίτισης εξ αιτίας της ξηροστομίας ή δυσφωνία.

Η ΥΣΑ επίσης αυξάνει τη συχνότητα και σοβαρότητα των νόσων του στόματος και προδιαθέτει στην ανάπτυξη της στοματικής μονιλιάσης. Η κύριες αιτίες ΥΣΑ και ξηροστομίας είναι οι συστηματικές νόσοι και τα φάρμακα που παίρνουν τα ηλικιωμένα άτομα.

Η διάγνωση της ΥΣΑ και της ξηροστομίας βασίζεται σε απλές μεθόδους, όπως η διεγερμένη και η αδιέγερτη συχνότητα ροής σιέλου (salivary flow rate).
Θεραπευτικά αντιμετωπίζεται η υποκείμενη συστηματική νόσος, αποφεύγονται τα μη απαραίτητα φάρμακα, εφαρμόζεται συχνά οι ψεκασμοί του Xerogkelin spray και γίνεται καλή ενυδάτωση των ασθενών ⁽¹³⁾

Όπως προαναφέρθηκε, τα ηλικιωμένα άτομα συχνά εμφανίζουν ελάττωση της παραγωγής σιέλου, που οδηγεί σε ξηροστομία και προδιαθέτει στην ανάπτυξη τοπικών λοιμώξεων και άλλων στοματικών προβλημάτων.

Ο Blixt– Johansen et al ⁽¹⁴⁾ επέλεξαν δύο ομάδες γηριατρικών ασθενών με καταπονητικά νοσήματα και με παράπονο ξηροστομίας. Κάθε ομάδα περιελάμβανε 85 άτομα.

Στην πρώτη ομάδα χορηγήθηκε συνθετικός σίελος που περιείχε μουκίνη, ενώ στη δεύτερη ομάδα χορηγήθηκε κάποιο ουδέτερο υγρό (placebo). Στους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν με τεχνητό σίελο παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση του στοματικού βλεννογόνου.
Όμως, στο ένα τέταρτο των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν με ουδέτερο υγρό (placebo), θεραπεύτηκε η στοματική μονιλιάση τους , πιθανόν λόγω της βελτίωσης της υγιεινής του στόματός τους.

Η ξηροστομία των γηριατρικών ασθενών που οφείλεται σε νόσους, οι παράγοντες γήρανσης, η θεραπεία με συνθετικό σίελο θα μπορούσε να αποβεί επωφελής, χωρίς να παραβλέπονται η εφαρμογή σωστής υγιεινής του στόματος.

Η εφαρμογή ψεκασμών του Xerogkelin στο στοματοφάρυγγα των γηριατρικών ασθενών, όσο και στα άτομα με ξηροστομία άλλης αιτιολογίας (π.χ. μετά από ακτινοθεραπεία) δεν επηρεάζει τη στοματική χλωρίδα που έχει σχέση με την πρόκληση τερηδόνας, περιοδοντίτιδας ή λοιμώξεων του στοματικού βλεννογόνου ⁽¹⁵⁾ .

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΤΗΝ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ Sjögren

Το σύνδρομο Sjögren προκαλεί μακρόχρονη ξηροστομία. Η ξηροστομία αυτή μπορεί να ανακουφιστεί με τη χρήση του εφυγραντικού του στοματικού βλεννογόνου Xerogkelin spray.

Όμως, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός δυνητικών συστηματικών θεραπειών για τη μακρόχρονη ξηροστομία. Μερικά ανοσοκατασταλτικά φάρμακα είναι μεγάλου ενδιαφέροντος, όσον αφορά στον πιθανό περιορισμό της αδενικής βλάβης που εμφανίζεται στη νόσο του Sjögren, οι οποίες όμως προς το παρόν είναι περιορισμένης κλινικής χρησιμότητας.

Άλλα φάρμακα, ιδιαίτερα η πιλοκαρπίνη και η κεβιμελίνη (ειδικός αγωνιστής των Μ3 μουσκαρινικών υποδοχέων) ^{(25, 40)} είναι ή έχουν τη δυνατότητα να είναι κλινικά χρήσιμες, όσον αφορά τη διέγερση της έκκρισης σιέλου, λόγω της (17) δράσης τους στους χολινεργικούς υποδοχείς ⁽¹⁶⁾

 

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ του Xerogkelin spray ΣΤΗΝ ΞΗΡΟΣΤΟΜΙΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ⁽¹⁷⁾
Ο γενικός ιατρός αντιμετωπίζει πολλές φορές πρώτος το πρόβλημα της ξηροστομίας, ιδίως σε ψυχιατρικούς ασθενείς, που παίρνουν ψυχοφάρμακα ή άλλα φάρμακα, που έχουν ως παρενέργεια την ξηροστομία, σε ασθενείς με φλεγμονές των σιελογόνων αδένων, αυτοάνοσες νόσους, όπως το σύνδρομο του Sjögren και τέλος σε γηριατρικούς ασθενείς με διαταραχές στην παραγωγή και έκκριση σιέλου. Σε περίπτωση μη εντοπισμού των αιτίων της ξηροστομίας ή δυσάγωγων καταστάσεων ξηροστομίας επιβάλλεται η συνεργασία με τον ΩΡΛ ή άλλον ειδικό.

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Η ξηροστομία και η ξηρότητα του φάρυγγα, η οποία είναι ανεπιθύμητη ενέργεια των αντιχολινεργικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην προνάρκωση μπορεί να προκαλέσει έντονη δυσφορία στον ασθενή.

Κατά τον Gerstenberger et al ⁽¹⁸⁾ η ξηροστομία αυτή μπορεί να ανακουφιστεί με τη χρήση συνθετικού σιέλου. Το γεγονός αυτό θεωρείται ειδικής σημασίας για τους ασθενείς που πρόκειται να χειρουργηθούν υπό γενική αναισθησία.

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΟ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ

Οι ασθενείς που βρίσκονται υπό αιμοκάθαρση επιβάλλεται να αποφεύγουν τη λήψη υγρών. Τούτο όμως, δεν είναι εύκολα κατορθωτό από πολλούς ασθενείς, οι οποίοι δεν συμμορφώνονται προς αυτή την οδηγία. Οι ασθενείς εξηγούν τη μη συμμόρφωση τους ως μη αντοχή στη δίψα.

Διάφορες μέθοδοι, όπως η υπομονετική εξήγηση του ιατρού, οι απειλές και δυναμική ψυχοθεραπεία έχουν αποτύχει να βελτιώσουν τη συμμόρφωση. Παρατηρείται λοιπόν, παγκοσμίως οι υπό αιμοκάθαρση ασθενείς να παραπονούνται για δίψα, ενώ συχνά είναι υπερενυδατωμένοι.

Το 1978 ο Fann και Shannon⁽¹⁹⁾ περιέγραψαν τα επωφελή αποτελέσματα των υποκατάστατων του σιέλου στην ξηροστομία που προκαλούσαν τα μείζονα ηρεμιστικά και τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά.

Στηριζόμενοι σ’αυτή την έρευνα ο Kaplan De–Nour και Czaczkes⁽²⁰⁾ χορήγησαν υποκατάστατα σιέλου σε ασθενείς υπό αιμοκάθαρση δύο ή 4 φορές την ημέρα. Η τακτική αυτή ανακούφισε τους ασθενείς από την ξηροστομία βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής τους και περιορίζοντας τις επιπλοκές από την υπερβολική λήψη υγρών.

Η μεταμόσχευση νεφρού αυξάνει τη ροή του σιέλου και ελαττώνει τα συμπτώματα της ξηροστομίας και της δίψας. Έτσι βελτιώνεται και οι ποιότητα ζωής των ατόμων που δέχτηκαν τη μεταμόσχευση ⁽⁴¹⁾.

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

Οι ασθενείς που νοσηλεύονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας έχουν πολύπλοκες ανάγκες διατήρησης της στοματικής τους υγείας. Η ανεπαρκής στοματική φροντίδα των ασθενών που νοσηλεύονται σε μονάδα εντατικής θεραπείας μπορεί να τους προδιαθέσει σε νοσοκομειακές λοιμώξεις ⁽⁴¹⁾.

Οι ασθενείς που νοσηλεύονται στη μονάδα εντατικής θεραπείας μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Xerogkelin, όταν πάσχουν από νόσους από διάφορες ανεπάρκειες, μεταβολικές διαταραχές, εμπύρετες λοιμώξεις, απώλεια των αισθήσεων και κατά τη συνεχή τεχνητή ή μηχανική αναπνοή.

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Η πλειοψηφία των αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (Selective serotonin reuptake inhibitos, SSRIs), π.χ. η φλουεξετίνη (Prozac, Ladose), παροξετίνη (Paxil), τα ατυπικά αντικαταθλιπτικά, π.χ. η βουπροπιόνη (Wellbutrin, Zyban, Budeprion) , οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης (serotonin–norepinephrine reuptake inhibitor , SNRI), π.χ. βεναφλαξίνη (Effexor) έχει αποδειχτεί ότι προκαλούν ξηροστομία (στο 18% των ασθενών), δυσγευσία (τροποποίηση της γεύσης), στοματίτιδα και γλωσσίτιδα ⁽⁴²⁾.

Λίγα φάρμακα αυτών των δύο κατηγοριών έχουν επίσης εντοπιστεί να προκαλούν σιαλαδενίτιδα, ουλίτιδα, οίδημα και και αποχρωματισμό της γλώσσας. Η χρησιμοποίηση των τρικυκικών αντικαταθλιπτικών, π.χ. η αμιτρπτιλίνη (Elavil), ιμιπραμίνη (Tofranil) σχετίζονται με ξηροστομία (αφορά το 50% των ασθενών) και συμπτωματικά προκαλούν σιαλαδενίτιδα, δυσγευσία, στοματίτιδα και οίδημα της γλώσσας.

Οι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης, π.χ. η φαινελζίνη (Nardil), τρανυλκυπρομίνη (Parnate) συμπτωματικά προκαλούν ξηροστομία, αλλά όχι τόσο συχνά όσο τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά⁽²¹⁾. Το Xerogkelin spray ανακουφίζει την ξηροστομία των ασθενών, που παίρνουν ψυχοφάρμακα και τους βοηθάει να μην εγκαταλείπουν πρόωρα τη θεραπεία τους εξ αιτίας της.

H ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Xerogkelin spray ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ

Πολλοί ωτορινολαρυγγολόγοι και λογοθεραπευτές δίδουν μεγάλη σημασία στην ξηρότητα του αναπνευστικού βλεννογόνου και ιδιαίτερα του βλεννογόνου των φωνητικών χορδών, η οποία μπορεί να προκληθεί από ανεπαρκή λήψη ή μεγάλη αποβολή υγρών (αφυδάτωση) ή από ανεπαρκή παραγωγή σιέλου, ποικίλης αιτιολογίας.

Η ξηρότητα αυτή μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία δυσφωνίας, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει , αφενός κακή φωνητική απόδοση και αφετέρου οργανικές βλάβες στις χορδές (μηχανική φλεγμονή, κάλοι, πολύποδες κλπ).

Γίνεται αντιληπτό ότι τα άτομα, τα οποία κατ’επάγγελμα χρησιμοποιούν τη φωνή τους, εάν επιθυμούν να προστατεύσουν το φωνητικό τους όργανο θα πρέπει να εξασφαλίζουν και να διατηρούν την απαραίτητη ύγρανση των φωνητικών τους χορδών.

Η παρουσία φυσιολογικών επιπέδων φυσικού σιέλου εξασφαλίζει την επιθυμητή για τις φωνητικές χορδές λείανση των φωνητικών χορδών. Ο φυσικός σίελος είναι το καλύτερο λειαντικό μέσο. Γιαυτό προκειμένου να διατηρείται σταθερή η παραγωγή σιέλου οι τραγουδιστές και οι κατ’ επάγγελμα ομιλητές πρέπει να πίνουν υπερεπαρκείς ποσότητες νερού καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου.

Όμως παράγοντες, όπως π.χ. το ψυχολογικό στρες επηρεάζουν την παραγωγή και έκκριση σιέλου. Άλλωστε οι κατ’ επάγγελμα ομιλητές έχουν στη διάθεσή τους ένα ποτήρι νερό, αφού σύντομα στεγνώνει το στόμα τους και κατ’ επέκταση ο βλεννογόνος του φάρυγγα και του λάρυγγα.

Όσον αφορά τους τραγουδιστές, αν δίδουν μια παράσταση χωρίς διάλειμμα ή τραγουδούν επί μακρό χρονικό διάστημα στεγνώνουν εύκολα οι φωνητικές τους χορδές, τόσον από την εξάτμιση του σιέλου, όσον και από το στρες της παράστασης. Αν λοιπόν πιούν μεγάλες ποσότητες νερού, πριν από την παράσταση, πολύ σύντομα εμφανίζουν επιθυμία για ούρηση (έπειξη προς ούρηση).

Το να διακόψει ένας καλλιτέχνης την παράσταση, προκειμένου να επισκεφτεί την τουαλέτα, πρακτικά είναι αδύνατον. Η αναστολή της ούρησης είναι ανυπόφορη και ίσως αδύνατη.

Ο καλλιτέχνης λοιπόν θα πρέπει να πάρει για τελευταία φορά υγρά τουλάχιστον τρεις ώρες πριν από την παράσταση. Συνήθως οι έμπειροι καλλιτέχνες ρυθμίζουν την ανάγκη λήψης και αποβολής υγρών. Όσοι όμως έχουν δυσκολία σ’αυτή τη ρύθμιση μπορούν να βοηθηθούν χρησιμοποιώντας το εφυγραντικό του στοματικού βλεννογόνου Xerogkelin spray.

Προτού λοιπόν ξεκινήσει η παράταση μπορεί να κάνει κανείς 5-6 ψεκασμούς, ψεκάζοντας την άνω και κάτω επιφάνεια της γλώσσας, τα οπισθογομφικά τρίγωνα και την υπερώα. Αν η ύγρανση αυτή δεν επαρκέσει μπορεί να την επαναλάβει κανείς πολλές φορές ή όσες φορές αρκούν, ώστε να παράγεται με άνεση η φωνή.

Η χρησιμοποίηση του Xerogkelin spray βρέθηκε ότι είναι άκρως ευεργετική στους τραγουδιστές με πολύωρες τραγουδιστικές υποχρεώσεις οι οποίες επαναλαμβάνονται καθημερινά και για μακρό χρονικό διάστημα και σύντομα τους οδηγούν σε φωνητική κόπωση. 

 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΞΗΡΗΣ ΤΡΑΧΕΙΑΣ ΜΕ Xerogkelin spray

Όχι μόνο οι περιοχές του στόματος και του φάρυγγα μπορούν να ψεκαστούν με το Xerogkelin spray, αλλά μπορούν επιπλέον να ψεκαστεί και η τραχεία. Αν ο ρινικός βλεννογόνος είναι ξηρός και με κρούστες ο ασφαλέστερος τρόπος ανακούφισης του ασθενούς είναι η εφαρμογή στην κάθε ρινική κοιλότητα 3 ψεκασμών Rhinosisam nasal spray (Σισαμέλαιο, μαστιχέλαιο, βιταμίνη Ε) κάθε τρείς ώρες.

Όταν εφαρμόζονται ψεκασμοί Xerogkelin spray στην εκτεθειμένη τραχεία των τραχειο- και λαρυγγοεκμηθέντων ασθενών, καθώς και κατά τη θεραπεία της ξηρής χειμερινής τραχειίτιδας, μόνο μια περιορισμένη ποσότητα Xerogkelin spray πρέπει να χρησιμοποιηθεί, γιατί πρέπει να εισέλθει μια όσο το δυνατό μικρότερη ποσότητα κυτταρίνης στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα. Παρά τούτο, δεν έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα καταστρεπτικά αποτελέσματα.

TO Xerogkelin spray ΣΕ ΑΣΘΕΝΕIΣ ΜΕ ΡΟΧΑΛΗΤΟ , ΑΠΝΟΙΕΣ ΚΑΤA ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ CPAP

Όσοι ασθενείς αντιμετωπίζουν το παθολογικό ροχαλητό τους και τις κρίσεις υπνικής άπνοιας με εφαρμογή συσκευής CPAP παραπονούνται ότι δυσκολεύονται να ανεχτούν τη συσκευή, διότι η χρήση της συνοδεύεται από ενοχλητική ξηρότητα του βλεννογόνου των ρινικών κοιλοτήτων του ρινοφάρυγγα, του στοματοφάρυγγα, αλλά και του στόματος⁽²⁷⁾.

Σε μια μελέτη⁽²⁸⁾ βρέθηκε ότι το 56-68% των ασθενών που θεραπεύονταν με CPAP διαμαρτυρόταν γιατί αισθανόταν έντονη ξηρότητα, καύσο και συμφόρηση στη μύτη. Τα παραπάνω συμπτώματα υπήρξαν η αιτία διακοπής της χρήσης της CPAP στο ένα τρίτο των ασθενών εξαιτίας της δυσφορίας που προερχόταν από τη μύτη και το φάρυγγα.⁽²⁹⁾ .

Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί που προκαλούν τις παραπάνω ρινικές επιπλοκές, από τις οποίες η στοματική διαρροή του αέρα (mouth leak) φαίνεται ιδιαίτερα σημαντική ^{(30, 31)}.

Κατά τον αερισμό υπό θετική πίεση με ρινική προσωπίδα, το στόμα παραμένει μερικώς ή ολικώς ανοιχτό. Αυτό έχει ως επακόλουθο αντί ο εισερχόμενος από τους ρώθωνες αέρας κατευθυνθεί προς την τραχεία και τους πνεύμονες, να εξέρχεται από το στόμα.

Το γεγονός αυτό συμβαίνει διότι ο αέρας ακολουθεί την οδό με τη μικρότερη αντίσταση. Κατά τη χρήση της CPAP προκαλούνται ρινικά συμπτώματα, ρινική συμφόρηση, επιστάξεις, ξηρότητα και πόνος στο φάρυγγα.
Αυτά τα συμπτώματα παράγονται επίσης κατά τη διάρκεια της στοματικής αναπνοής, την οποία εμφανίζουν οι χρήστες της CPAP. Συνεπώς οι ρινικές παρενέργειες της CPAP οφείλονται τόσο στην αλλαγή της πορείας του εισπνεόμενου αέρα μέσω της προσωπίδας προς τη στοματική κοιλότητα (mouth leaking), όσο και στη στοματική αναπνοή.

Ο ρινικός βλεννογόνος έχει μια τεράστια ικανότητα να θερμαίνει και να υγραίνει τον εισπνεόμενο αέρα. Αποκαθιστά περίπου το ένα τρίτο του νερού που χάνεται κατά τη διάρκεια της εισπνοής από την εκπνευστική ροή.
Στις περιπτώσεις υψηλών συχνοτήτων ροής και κατά τη διάρκεια της διαρροής του εισπνεόμενου αέρα μέσω της προσωπίδας , προς το στόμα (mouth leak), ο ρινικός βλεννογόνος αδυνατεί να διατηρήσει επαρκή υγρασία και να υγράνει εισπνεόμενο αέρα.
Η ξηρότητα του ρινικού βλεννογόνου που ακολουθεί απελευθερώνει αγγειοδραστικές αμίνες και λευκοτριαίνια, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της ρινικής αντίστασης ^{(32, 33)} .

Οι ασθενείς με τα παραπάνω ρινικά προβλήματα μετά από χρήση CPAP μπορούν να αυξήσουν τη συμμόρφωσή τους στη χρήση της CPAP, αν ο εισπνεόμενος αέρας υφίσταται ύγρανση θερμή ή ψυχρή.
Οι μισοί ασθενείς με ρινιτικά συμπτώματα ανακουφίζονται με θερμή και οι άλλοι μισοί με ψυχρή ύγρανση του εισπνεόμενου αέρα.
Γιαυτό κατά τη φάση της εκπαίδευσης του ασθενούς και της ρύθμισης της συσκευής CPAP θα πρέπει να ερευνάται και η ανάγκη του τι είδους ύγρανση του εισπνεόμενου αέρα πρέπει να γίνεται. Η θερμή ύγρανση βελτιώνει τη ρινική συμφόρηση.

Όμως έχει το μειονέκτημα ότι είναι δαπανηρή. Τα άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών, τά άτομα που παίρνουν φάρμακα που προκαλούν ξηρότητα των βλεννογόνων, τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα που συνοδεύονται από ξηρότητα των βλεννογόνων και στα άτομα που έχει προηγηθεί σταφυλοϋπερώια πλαστική (UPPP) έχουν οπωσδήποτε ανάγκη πρόσθετης θερμής ύγρανσης του εισπνεόμενου αέρα

Οι υγραντήρες θερμού υγρού αέρα είναι ακριβότεροι από τους υγραντήρες ψυχρού αέρα. Και οι δύο τύποι υγραντήρων επιβαρύνουν το κόστος της θεραπείας και ταλαιπωρούν τους ασθενείς αν δεν είναι ενσωματωμένοι με την κυρίως συσκευή.

Φαίνεται ότι οι ανάγκες της χρήσης υγραντήρων μπορούν να ικανοποιηθούν με τον ψεκασμό των ρινικών κοιλοτήτων και του στοματοφάρυγγα με Xerogkelin spray.

Οι ψεκασμοί με Xerogkelin spray προκαλούν αίσθημα υγρασίας μέσα στη ρινική κοιλότητα και στο ρινοφάρυγγα. Επιπλέον βοηθούν στον καθαρισμό των συσσωρευμένων ξηρών εκκρίσεων στις ρινικές θαλάμες και το ρινοφάρυγγα. Οι ασθενείς μπορεί να κάνουν από 2-6 ψεκασμούς στο κάθε ρουθούνι, όσες φορές επιθυμούν κατά τη διάρκεια του ύπνου, αφού η δυσφορία που δημιουργείται τους αναγκάζει να αφυπνιστούν.

Η ξηροστομία των ασθενών που χρησιμοποιούν CPAP ανακουφίζεται με την εφαρμογή ψεκασμών Xerogkelin spray στη ράχη της γλώσσας, κάτω από τη γλώσσα και στο βλεννογόνο των παρειών.

Oι ασθενείς που δεν βελτιώνονται με τη χρησιμοποίηση του Xerogkelin sprayμπορούν να ανακουφίσουν την ξηρότητα της μύτης και του ρινοφάρυγγά τους ψεκάζοντας τις ρινικές τους κοιλότητες με Rhinosisam nasal spray (Φαρμακευτικό κεκαθαρμένου σησαμέλαιο με βιταμίνη Ε) τρείς-τέσσερις φορές την ημέρα. Το σησαμέλαιο δρα αφενός ως μαλακτικό και λειαντικό μέσο και αφ’ ετέρου λόγω της υψηλής αντιοξειδωτικής δράσης του, που ενισχύεται από τη βιταμίνη Ε αναζωογονεί το βλεννοκρωσσοτό επιθήλιο των ρινικών κοιλοτήτων και ανακουφίζεται ο ασθενής.

 

 Το Xerogkelin spray  σας αποστέλλεται ταχυδρομικά, τηλεφωνώντας στο 6944280764, στην τιμή των13.64 Ευρώ, περιλαμβανομένου του ΦΠΑ (+3.72 Ευρώ η αντικαταβολή και τα μεταφορικά). Μπορείτε επίσης να το παραγείλετε στέλνοντας  mail στη διεύθυνση pharmage@otenet.gr

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Sreebny LM. Saliva in health and disease: an appraisal and update. Int Dent J. 2000 Jun;50(3):140-61.

2. Guijarro Guijarro B, Lopez Sanchez AF, Hernandez Vallejo G. Treatment of xerostomia. A review. Med Oral. 2001 Jan-Feb;6(1):7-18.

3. Greenspan D. Xerostomia: diagnosis and management. Oncology (Huntingt). 1996 Mar;10(3 Suppl):7-11.

4. Grisius MM. Salivary gland dysfunction: a review of systemic therapies. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2001 Aug;92(2):156-62.

5. Cassolato SF, Turnbull RS. Xerostomia: clinical aspects and treatment. Gerodontology. 2003 Dec;20(2):64-77.

6. Rhodus NL, Bereuter J. Clinical evaluation of a commercially available oral moisturizer in relieving signs and symptoms of xerostomia in postirradiation head and neck cancer patients and patients with Sjogren’s syndrome. J Otolaryngol. 2000 Feb;29(1):28-34.

7. Dawes C, Odlum O. Salivary status in patients treated for head and neck cancer. J Can Dent Assoc. 2004 Jun;70(6):397-400.

8. Schubert MM, Izutsu KT. Iatrogenic causes of salivary gland dysfunction. J Dent Res. 1987 Feb;66 Spec No:680-8.

9. Horiot JC, Lipinski F, Schraub S, Maulard-Durdux C, Bensadoun RJ, Ardiet JM, Bolla M, Coscas Y, Baillet F, Coche-Dequeant B, Urbajtel M, Montbarbon X, Bourdin S, Post-radiation severe xerostomia relieved by pilocarpine: a prospective French cooperative study.Wibault M, Alfonsi M, Calais G, Desprez P, Pene F, Lapeyre M, Vinke J, Maral J. Radiother Oncol. 2000 Jun;55(3):233-9.

10. Porter SR, Scully C, Hegarty AM. An update of the etiology and management of xerostomia. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2004 Jan;97(1):28-46.

11. Guchelaar HJ, Vermes A, Meerwaldt JH. Radiation-induced xerostomia: pathophysiology, clinical course and supportive treatment. Support Care Cancer. 1997 Jul;5(4):281-8.

12. Nieuw Amerongen AV, Veerman EC. Current therapies for xerostomia and salivary gland hypofunction associated with cancer therapies. Support Care Cancer. 2003 Apr;11(4):226-31. Epub 2002 Oct 22.

13. Narhi TO, Meurman JH, Ainamo A. Xerostomia and hyposalivation: causes, consequences and treatment in the elderly. Drugs Aging. 1999 Aug;15(2):103-16.

14. Blixt-Johansen G, Ek AC, Ganowiak W, Granerus AK, Von Schenck H, Unosson M, Wiesel K. Improvement of oral mucosa with mucin containing artificial saliva in geriatric patients. Arch Gerontol Geriatr. 1992 Mar-Apr;14(2):193-201.

15. Johansson G, Andersson G, Attstom R, Edwardsson S. Oral mucous membrane flora in patients using saliva substitutes. Gerodontology. 2000 Dec;17(2):87-90.

16. Porter SR, Scully C, Hegarty AM. An update of the etiology and management of xerostomia. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2004 Jan;97(1):28-46.

17. Daniels TE, Wu AJ. Xerostomia–clinical evaluation and treatment in general practice. J Calif Dent Assoc. 2000 Dec;28(12):933-41.

18. Gerstenberger L, Wencker-Hermstedt E. The synthetic saliva-a supplement to the premedication. Anaesthesist 1976 (Oct;25(10):486-7.

19. Fann WE, Shannon IL. A treatment for dry mouth in psychiatric patients. Am J Psychiatry 135:2,1978.

20. Kaplan De-Nour, Czaczkes JW. A saliva substitute as a tool in decreasing overdrinking in dialysis patients. Isr J Med Sci 16:43-44, 1980

21. Wolpert E, Jung F, Middelhoff HD, Piegler T. Treatment of grug-induced dryness of mouth in psychiatric patients—a controlled comparative study. Fortschr Neurol Psychiatr Grenzgeb 1980 Apr;48(4):224-33.

22. Matzker J. synthetischer Speichel. Deutsches Ärzteblatt Heft 10 vom 7. März 1974.

23. Daniels TE. Evaluation, differential diagnosis, and treatment of xerostomia. J Rheumatol Suppl. 2000 Dec;61:6-10.

24. Guggenheimer J, Moore PA. Xerostomia: etiology, recognition and treatment. J Am Dent Assoc. 2003 Jan;134(1):61-9; quiz 118-9.

25. Fife RS, Chase WF, Dore RK, Wiesenhutter CW, Lockhart PB, Tindall E, Suen JY. Cevimeline for the treatment of xerostomia in patients with Sjogren syndrome: a randomized trial. Arch Intern Med. 2002 Jun 10;162(11):1293-300.

26. Μπατζακάκης Δ., Παππάς Σ. Ξηροστομία. Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης. Αθήνα 2002.

27. Hoffstein, V, Viner, S, Mateika S, and Conway J. Treatment of obstructive sleep apnea with nasal continuous positive airway pressure (CPAP): Patient compliance, perception of benefits, and side effects Am Rev Respir Dis 1992; 145(4): 841-845

28. Rakotonanahary D, Pelletier-Fleury N, Gagnadoux F, Fleury B. Predictive factors for the need for additional humidification during nasal continuous positive airway pressure therapy. Chest. 2001;119:460-465.

29. Nino-Murcia G, Crowke McCann C, Bliwise DL, et al. Compliance and side effects in sleep apnea patients treated with nasal continuous positive airway pressure. West J Med. 1989;150:165-169.

30. Richards GN, Cistulli PA, Ungar G, et al. Mouth leak with nasal continuous positive airway pressure increases nasal airway resistance. Am J Respir Crit Care Med. 1996;54:182-186.
31. Hayes MJ, McGregor FB, Roberts DN, et al. Continuous nasal positive airway pressure with a mouth leak: effect on nasal mucosal blood flux and nasal geometry. Thorax. 1995;50:1179-1182.

32. Shelly MP, Lloyd GM, Park GR. A review of the mechanisms and methods of humidification of inspired gases. Intensive Care Med. 1988;14:1-9.

33. Williams R, Rankin N, Smith T, et al. Relationship between the humidity and temperature of inspired gas and the function of the airway mucosa. Crit Care Med. 1996;24:1920-1929.

34. Negoro A, Umemoto M, Fujii M, Kakibuchi M, Terada T, Hashimoto N, Sakagami M. Taste function in Sjögren’s syndrome patients with special reference to clinical tests. Auris Nasus Larynx. 2004 Jun;31(2):141-7.

35. Lagerlöf F. Saliva: natural protection against caries.Rev Belge Med Dent. 1998;53(1):337-48.

36. Jankowska AK, Waszkiel D, Kowalczyk A. Saliva as a main component of oral cavity ecosystem. Part I. Secretion and function. Wiad Lek. 2007;60(3-4):148-54.

37. Llena-Puy C. The rôle of saliva in maintaining oral health and as an aid to diagnosis. Med Oral Patol Oral Cir Bucal. 2006 Aug;11(5):E449-55.

38. Brosky ME. The role of saliva in oral health: strategies for prevention and management of xerostomia. J Support Oncol. 2007 May;5(5):215-25. Comment in: J Support Oncol. 2007 May;5(5):228-9.

39. Gupta A, Epstein JB, Sroussi H. Hyposalivation in elderly patients. J Can Dent Assoc. 2006 Nov;72(9):841-6.

40.Leung KC, McMillan AS, Wong MC, Leung WK, Mok MY, Lau CS.The efficacy of cevimeline hydrochloride in the treatment of xerostomia in Sjögren’s syndrome in southern Chinese patients: a randomised double-blind, placebo-controlled crossover study. Clin Rheumatol. 2007 Sep 26.

41. Jones H, et al. A survey of the oral care practices of intensive care nurses. Intensive Crit Care Nurs. 2004 Apr;20(2):69-76.

42. Friedlander AH, Mahler ME. Major depressive disorder. Psychopathology, medical management and dental implications. J Am Dent Assoc. 2001 May;132(5):629-38.Erratum in: J Am Dent Assoc 2001 Jun;132(6):736.

43. Johnsen J, Bratt BM, Michel-Barron O, Glennow C, Petruson B. Pure sesame oil vs isotonic sodium chloride solution as treatment for dry nasal mucosa. Arch Otolaryngol Head Neck Surg. 2001 Nov;127(11):1353-6.