Στην πραγματικότητα, μια ανεπάρκεια στη βιταμίνη D3 μπορεί να είναι το υπόβαθρο και η πιθανή αιτία σχεδόν κάθε αυτοάνοσου προβλήματος.
Θα  μπορούσε να διατυπωθεί μια θεωρία ότι η επάρκεια της βιταμίνης D3 χρειάζεται για να προλάβει το ανοσοποιητικό σύστημα πριν μεταπέσει σε μια ακατάλληλη υπερδραστήρια και έντονα φλεγμονώδη κατάσταση, που είναι πρόβλημα, εν μέρει τουλάχιστον, όλων των νόσων της γήρανσης.

Οι μελέτες δείχνουν την ικανότητα της βιταμίνης D3 να βοηθά στην πρόληψη, καθώς και στη βελτίωση καταστάσεων, όπως η αρθρίτιδα, ο αυτοάνοσος διαβήτης τύπου Ι και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.

Κάθε άτομο με αυτοάνοσο νόσημα θα πρέπει να μετράει τα επίπεδα της βιταμίνης D3 στον ορό του αίματός του και να τα διορθώνει κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα βελτίωσης του προβλήματός του.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η βιταμίνη D3 αποκαθιστά την ομαλή λειτουργία του υποδραστήριου και του υπερδραστήριου ανοσοποιητικού συστήματος.

Σύμφωνα με μια θεωρία των Waterhouse JC et al (2009), τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D3 που παρατηρούνται στις αυτοάνοσες νόσους, δεν είναι σημείο ανεπάρκειας της βιταμίνης.

Αντ’ αυτού έχει προταθεί η άποψη ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D3 είναι επακόλουθο μιας χρόνιας λοίμωξης με ενδοκυττάρια βακτηρίδια που προκαλούν δυσλειτουργία του μεταβολισμού της βιταμίνης, προκαλώντας μέσα στα φαγοκύτταρα δυσλειτουργία του υποδοχέα της βιταμίνης D3.

Η δυσλειτουργία του υποδοχέα αυτού προκαλεί έκπτωση της λειτουργίας της εγγενούς ανοσίας, που προκαλεί προδιάθεση για την πρόκληση επιπρόσθετων λοιμώξεων, οι οποίες συμβάλλουν στην εξέλιξη της νόσου.

Οι υπάρχουσες ενδείξεις που έχουν συγκεντρωθεί δείχνουν ότι,  ένας αριθμός αυτοάνοσων νόσων μπορεί να αναστραφεί, αποκαθιστώντας βαθμιαία αποκατάσταση της λειτουργίας του υποδοχέα της βιταμίνης D3 με την ολμεσαρτάνη [αγωνιστή του υποδοχέα της βιταμίνης D3] και υποανασταλτικές δόσεις ορισμένων βακτηριοστατικών αντιβιοτικών.

Στις νόσους που επιδεικνύουν ευνοϊκή απόκριση στη θεραπεία με χορήγηση βιταμίνης D3 περιλαμβάνονται ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος,  η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η σκληροδερμία, 
η σαρκοείδωση, το σύνδρομο Sjögren’s, η αυτοάνοση νόσος του θυρεοειδούς, η ψωρίαση, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, το σύνδρομο Reiter, ο διαβήτης τύπου Ι και   που ΙΙ και η ραγοειδίτιδα.

Η αναστροφή της νόσου, χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση απαιτεί περιορισμό της Βιταμίνης D3, διότι έτσι αποφεύγεται η δυσλειτουργία των πυρηνικών υποδοχέων και οι  επακόλουθες αρνητικές συνέπειες της λειτουργίας του ενδοκρινικού και του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οι ανοσοπαθολογοανατομικές αντιδράσεις που συνοδεύουν το βακτηριδιακό θάνατο χρειάζονται μια βαθμιαία αφαίρεση των παθογόνων για αρκετά έτη.

Bιβλιογραφική Τεκμηρίωση

Waterhouse JC, Perez TH, Albert PJ. Reversing bacteria-induced vitamin D receptor dysfunction is key to autoimmune disease. Ann N Y Acad Sci. 2009 Sep;1173:757-65.